فقه السنه

باطل کردن و بی‌اثر نمودن صدقه و احسان

نباید صدقه دهنده‌، بر صدقه گیرنده‌، منت بگذارد یا اورا بیازارد یا از روی تظاهر و ریا، صدقه و احسان بدهد و این عمل حرام است. چون خداوند می‌فرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ كَٱلَّذِی یُنفِقُ مَالَهُۥ رِئَآءَ ٱلنَّاسِ﴾[البقرة: ۲۶۴]. «ای کسانیکه ایمان آورده‌اید صدقات و احسان خویش را با منت نهادن و آزار رساندن بر گیرنده آن‌، تباه و باطل نسازید، مانندکسی که برای تظاهر به مردم و ریاء و خودنمائی‌، مال خود را می‌بخشد و خرج می‌کند».

پیامبرصفرموده است: «ثلاثة لا یكلمهم الله یوم القیامة، ولا ینظر إلیهم، ولا یزكیهم، ولهم عذاب ألیم»«سه دسته هستندکه در روز قیامت خداوند با آنان سخن نمی‌گوید و با نگاه رحمت بدانان نمی‌نگرد و آنان را پاکیزه نمی‌نماید و برایشان عذابی دردناک است‌». ابوذر گفت: آنان چه قدر محروم و زیانمندند!! چه‌کسانی هستند ای پیامبر خدای‌؟ فرمرد: «المسبل والمنان، والمنفق سلعته بالحلف الكاذب»«کسی که لباس بلند می‌پوشد و متکبرانه راه می‌رود. و کسی که احسان خود را به رخ دیگران می‌کشد و بر آنان تکبر می‌نماید و کسی‌ که با سوگندهای دروغین، کالای خویش را به فروش برساند».