فضیلت روزه
۱- از ابوهریره روایت است که: پیامبر فرمود: خداوند بزرگ می‌فرماید: «كل عمل ابن آدم له إلا الصیام، فإنه لی ، وأنا أجزی به ، والصیام جنة ، فإذا كان یوم صوم أحدكم فلا یرفث ، ولا یصخب ، ولا یجهل ، فإن شاتمه أحد، أو قاتله، فلیقل: إنی صائم، مرتین، والذی نفس محمد بیده لخلوف فم الصائم، أطیب عند الله یوم القیامة من ریح المسك، وللصائم فرحتان یفرحهما: إذا أفطر فرح بفطره، وإذا لقی ربه فرح بصومه»«هر عمل و رفتاری که انسان انجام می‌دهد، برای خودش میباشد، مگر روزه، که آن برای من میباشد و من خود بدان پاداش می‌دهم. روزه از معاصی و گناهان جلوگیری می‌کند. پس هرگاه یکی از شما روزه باشد، از بدگوئی و سخن ناشایست و از فریاد کشیدن و رفتار سفیهانه، اجتناب و رزد. اگر کسی به وی فحش و ناسزا گفت یا با وی به نزاع برخاست، به وی پاسخ ندهد. بلکه دوبار بگوید: من روزه هستم. سوگند بدانکس که جان محمد در دست او است، بوی بد دهان روزه‌دار، که در اثر روزه پدید میآید، در روز رستاخیز به نزد خداوند، خوشبوتر از رایحه مشک است. روزه‌دار، دو شادی دارد که دیگران ندارند: یکی بهنگام افطار، که بسیار شادمان است و دیگری و قتی که خدای خویش را ملاقات می‌کند از نتیجه روزه‌اش شادمان است». بروایت احمد و مسلم و نسائی
۲- در روایت بخاری و ابی‌داود حدیث فوق بدینگونه آمده است: «الصیام جنة، فإذا كان أحدكم صائما، فلا یرفث، ولا یجهل، فإن امرؤ قاتله، أو شاتمه فلیقل، إنی صائم،مرتین، والذی نفس محمد بیده، لخلوف فم الصائم أطیب عند الله من ریح المسك، یترك طعامه وشرابه وشهوته من أجلی. الصیام لی، وأنا أجزی به، والحسنة بعشرة أمثالها»«... او خوردنی و نوشیدنی و آرزوی نفسانی خویش را بنا بدستور من ترک کرده است روزه برای من است و من خود بدان پاداش می‌دهم و پاداش هر نیکی را ده برابر می‌دهم».
۳- از عبدالله بن عمرو روایت است که: پیامبرصگفت: «الصیام والقرآن یشفعان للعبد یوم القیامة، یقول الصیام أی رب منعته الطعام والشهوات، بالنهار، فشفعنی به. ویقول القرآن: منعته النوم باللیل، فشفعنی فیه فیشفعان»«روزه و قرآن کریم برای بنده فرمانبردار خداوند، در روز رستاخیز شفاعت می‌کنند: روزه می‌گوید: ای پروردگارا من در روز او را از خوردنی و آرزوهای نفسانی باز داشته‌ام بنابراین شفاعت مرا درباره او بپذیر و قرآن کریم می‌گوید: من در شب او را از خواب باز داشته‌ام و او شب قرآن می‌خواند، بنابراین شفاعت مرا درباره او بپذیر و خداوند شفاعت آن‌ها را می‌پذیرد». امام احمد با سندی صحیح آن را روایت کرده است.
۴- از ابوامامه روایت است که گفت: من به خدمت پیامبرصرفتم و گفتم: مرا به کاری راهنمائی کن که مرا به بهشت برساند. او فرمود: «علیك بالصوم فإنه لا عدل له "ثم أتیته الثانیة، فقال:" علیك بالصیام»«بر تو باد، که روزه بگیری، چه هیچ عملی بپای آن نمی‌رسد، سپس باری دیگر به حضور او رفتم که فرمود: بر تو بادکه روزه بگیری». بروایت احمد و نسائی و حاکم که او آن را «صحیح» دانسته است.
۵- از ابوسعید خدری روایت است که پیامبرصفرمود: «لا یصوم عبد یوما فی سبیل الله الا باعد الله بذلك الیوم النار عن وجهه، سبعین خریفا»«هرکس یک روز را در راه خداوند روزه بگیرد، خداوند به پاداش آن روز، هفتاد سال عذاب دوزخ را از او دور میسازد». همه محدثین بجز ابوداود آن را نقل کرده‌اند.
راز سهل بن سعد روایت است که پیامبرصفرمود: «إن للجنة»بابا، یقال له: الریان، یقال یوم القیامة: أین الصائمون؟ فإذا دخل آخرهم أغلق ذلك الباب«بهشت را دری است که آن را «ریان = سیراب» نامند. بروز رستاخیز گویند: کجایند روزه‌داران؟ چون آخرین نفر داخل شد، آن در بسته می‌شود». بروایت بخاری و مسلم.