ضرر رساندن بورثه حرام است
حرام است که و اقف بگونهای مال خود را و قف کند، که بورثه خود ضرر برساند چون پیامبرصگفته است: «لا ضرر ولا ضرار فی الإسلام»«در اسلام ضرر بخود زدن و ضرر بدیگران وجود ندارد». اگر در چنین حالی و با چنین قصدی، و قف کرد، و قف او باطل است. در «الروضه الندیه» آمده است:
و الحاصل موقوفاتی که قصد و مراد از آن قطع صله رحم است و قطع چیزی باشد که خداوند به پیوند و صله آن دستور داده است، و مخالفه با فرایض خدا باشد، از اصل باطل است و بهیچ صورت منعقد نمیشود، مانندکسی که مال خود را برفرزندان مذکر و نرینه خویش و قف کند و دختران و مونثان را محروم سازد و آنان را در و قف برفرزندان شریک نسازد و امثال آن، بدیهی است که چنین شخصی قصد تقرب بخدا را نکرده است، بلکه خواسته است که با احکام خدا مخالفت کند و با آنچه که خدا برای بندگان خود قرار داده است، معاندت و خلاف و رزد و این و قف طاغوتی را و سیلهای برای رسیدن بمقاصد شیطانی خویش ساخته است، بیاد داشته باشید که این نوع مقاصد شیطانی در این روزگار چقدر فراوان است. و همچنینکسی که تنها بدین داعیه مال خود را و قف میکند تا مالش در میان فرزندانش باقی بماند و از ملکیت آنان بیرون نرود و آن را برنسل خود و قف میکند و بدرستی این خواسته است که با حکم خداوند مخالفتکندکه عبارت است از انتقال ملک به ارث بورثه و و اگذاری تصرف درمیراث از طرف و رثه بهرکیفیتی که دل آنان بخواهد و غنا یا فقر و رثه بوقف ارتباط ندارد، بلکه بخداوند مربوط است و گاهی بندرت پیش میآید که و قف برنسل و ذریت موجب تقرب بخدا شود و این بستگی به نیت اشخاص دارد باید دقت و امعان نظرکرد، که چه اسبابی موجب آن شده است. و بندرت چنین میشود مانند اینکهکسی و قفکند بر فرزندان صالح خود یاکسانی از آنان که بتحصیل علم اشتغال دارند، چون این نوع و قفگاهی خالصانه و بقصد قربت الی الله صورت میگیرد و بستگی به نیت و اقف دارد، لیکن حواله و تفویض امر بحکم خداوند که برای بندگان خود خواسته و برای آنان راضی شده است، بهتر و سزاوارتر است. ا.ه.