زیان‌های می خوارگی
دکتر عبدالوهاب خلیل در مجله التمدن الاسلامی زیان‌های روحی و جسمی و اخلاقی وآثار بد آن را برای فرد و جامعه خلاصه‌کرده است و گفته: هرگاه از علمای دین و پزشکی و اخلاقی و جامعه‌شناسان و اقتصاد دانان بپرسیم جواب همه آن‌ها درباره می خوارگی و آن قطعی است.
مسکرات یک چیزبیش نیست‌که نباید می خورد چون زیان علمای دین می‌گویند: می حرام است چون مادر همه پلیدی‌ها است، دانشمندان طب می‌گویند: می‌خوراگی بزرگ‌ترین خطری است‌که بشریت را تهدید می‌کند، نه تنها زیان‌های آن ازمواد سمی آن حاصل می‌شود، بلکه عواقب و فرجام وخیمی نیز دارد و راه را برای بیماریهای خطرناک مهیا می‌سازد که کم‌ترین آن‌ها «سل» است چون بدن و جسم را ضعیف و ناتوان ساخته و مقاومت جسم را در برابر بیماری‌ها از بین می‌برد و در همه جهازها و دستگاه‌های بدن اثر می‌گذارد بویژه درکبد و دستگاه عصبی. لذا جای شگفتی نیست‌که می خوارگی موجب مهمترین بیماریهای عصبی باشد و بزرگ‌ترین عامان دیوانگی و بدبختی و مجرمیت بحساب می‌آید. می خوارگی نه تنها برای خود می خواره زیان دارد، بلکه در نسل‌های بعد از او نیز عواقب آن باقی می‌ماند و براستی علت و عامل بدبختی و فقر و افلاس و ذلت و خواری و فساد و تباهی است و هرقومی‌که بدان مبتلا باشد از نظرمادی و معنوی و بدنی و روحی و عقلانی و جسمانی رو به تباهی می‌رود.
علمای اخلاق می‌گویند: اگرکسی بخواهد متانت و وقار و عفت و پاکدامنی و شرف و مردانگی و بلند طبعی و مناعت طبع داشته باشد، نباید چیزی را مصرف کندکه بدین صفات حمیده و پسندیده زیان برساند و آن‌ها را تباه سازد. بدیهی است که می خوارگی چنین است.
جامعه شناسان می‌گویند: برای اینکه جامعه انسانی بهترین نظام و تربیت را داشته باشد، نباید با ارتکاب اعمالی‌که نظم و سامان و انسجام جامعه را مختل سازد، جامعه خویش را آلوده نمود و بی‌بند و باری را رواج داد و تفرقه و جدائی ایجاد نمود و از این راه بدشمنان کمک کرد.
اقتصاد دانان می‌گویند: هر پولی که برای منافع خویش خرج و هزینه کنیم برای ما و میهن نیرو و قوت می‌آورد و هر پولی که درراه زیان و ضرر خود هزینه‌کنیم زیانش برای ما و میهن می‌باشد.
بنابراین میلیون‌ها پول که برای صرف انواع مسکرات هزینه می‌شود و بیهوده و عبث می‌رود زیان‌های جبران ناپذیری دارند و مادیات ما را از پیشرفت باز می‌دارد و مردانگی و نخوت و مناعت طبع ما را از بین می‌برد.
بنابراین می‌بینیم‌که عقل حکم می‌کندکه از صرف انواع مسکرات دوری‌کنیم. هرگاه حکومت در این باره رای‌کارشناسان آگاه و دانشمندان را بخواهد، بدون اینکه یک دینار هزینه صرف شود، جواب و پاسخ‌کامل بدست می‌آید، چون همه آنان باتفاق نظرزیانمند بودن آن را باوردارند وحکومت هم ازملت تشکیل شده و جزئی ازآنست، پس ملت ازدولت می‌خواهد این ضرر و زیان را منع‌کند و مسئول آ نست.
اگر در جامعه‌ای صرف مسکرات ممنوع باشد، افراد آن جامعه دارای بنیه‌ای قوی ونیرومند و تندرستی خواهند بود و تصمیم وآهنگ نیرومند وعقل پخته و سالمی خواهند داشت و اینست مهمترین وسایل و اسبابی‌که موجب بالا رفتن سطح بهداشت درکشور می‌شود. و همچنین پایه اساسی بالا رفتن سطح اجتماعی و اخلاقی و اقتصادی جامعه است، چون بار اکثر وزارت خانه‌ها را سبک می‌کند بویژه وزارت دادگستری، آنوقت کاخ نشینان دادگستری و زندان‌ها اندک خواهند بود و زندان‌ها از زندانیان خالی می‌گردد و می‌توانند برای‌کارهای اصلاحی، جامعه مورد استفاده واقع شوند. اینست تمدن و پیشرفت و نهضت و بیداری. و اینست پیشرفت وآگاهی و شعور.
و اینست معیار و میزان پیشرفت ملت‌ها.
واینست تعاونی حقیقی‌که با هم دست بدست هم بدهیم و این آفت زیان‌آور را از جامعه خویش دور سازیم و اینست‌کار جدی وگسترده و ثمربخش. ﴿وَقُلِ ٱعۡمَلُواْ فَسَیَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۖ﴾[التوبة: ۱۰۵]. «بگوکارکنید و بکوشید که خدا و پیامبرش و مومنان عمل و کار شما را می‌بینند».
پایان خلا‌صه مجله تمدن اسلامی.
این زیان‌ها و ضررهائی که برشمردیم، بگونه‌ای ثابت شده‌اند که مجالی برای شک و تردید باقی نگذاشته‌اند. تا جائیکه بسیاری از دولت‌های هوشیار با میخوارگی مبارزه می‌کنند وآن را منع می‌نمایند از جمله دولت‌هائی‌که تلاش‌کرد تا آن را منع کند کشور آمریکا بودکه (مرحوم) ابوالاعلی المودودی در «تنقیحات» چنین گفته است: حکومت آمریکا می خوارگی و مسکرات را منع کرد و آن را از کشور خود دور ساخت و تمام وسایل تمدن کنونی را در راه تبلیغ بر علیه آن بکار گرفت، از قبیل مجلات و مجالس سخنرانی و تصاویر و سینما که بخوبی زشتی و قباحت میخوارگی و مضار و زیان‌های آن را نشان می‌دادند.
و هزینه‌هایی‌که دولت بر ضد می خوارگی هزینه‌کرده است به شصت میلیون «دلار» تخمین می‌زنند و در حدود ده میلیون صفحه برعلیه آن مطالب نوشته شد و در مدت چهارده سال اجرای قانون تحریم مسکرات، هزینه‌ای در حدود (٢٥٠) میلیون لیره مصری متحمل‌گردید. و سیصد نفر در راه اجرای آن قانون، اعدام و (۵۳۲۳۳۵) نفر زندانی‌گردیدند و خسارات و زیان‌ها به (۱۶) میلیون لیره مصری و املاک مصادره شده بمیزان مبلغ چهارصد میلیون لیره مصری بالغ‌گردید. لیکن نتیجه تمام این تلاش‌ها وکوشش‌ها این بود،که مردم آمریکا بیشتر شیفته مسکرات شدند و در مصرف آن عناد بخرج می‌دادند، تا جائیکه در سال (۱۹۳۳) حکومت آمریکا بناچاری این قانون را ملغی ساخت و صرف مشروبات الکلی را بطور مطلق درکشور خود مباح و آزاد نمود. پایان سخن ابوالاعلی.
آمریکا علی‌رغم تلاش‌های عظیمی که برای تحریم مسکرات مبذول داشت، شکست خورد و از انجام همیشگی آن ناتوان گردید.
لیکن دین اسلام که امت مسلمان را بر اساس دین و داشتن ایمان در قلب آنان، پرورش داده است و با تعالیم حیات بخش خود، دل‌شان را زنده و بیدار نموده است، هیچیک ازاین تلاش‌های دولت آمریکا را بخرج نداد و این هزینه‌ها را متحمل نشد، بلکه فرمانی از طرف خداوند دایر بر تحریم آن صادرگردید، و روح مومنان بدان پاسخ مثبت داد و برای همیشه آن را از برنامه زندگی خود حذف‌کردند.
بخاری و مسلم از انس بن مالک روایت کرده‌اند که گفت: «ما جز می‌که از خرما گرفته می‌شود مشروب دیگری نداشتیم. من مشغول می دادن به ابوطلحه و ابوایوب و مردان دیگری از یاران پیامبرصبودم و آنان در خانه ما می می‌نوشیدند، بناگاه مردی آمد وگفت: آیا آن خبر به شما رسیده است؟ گفتیم: نخیرکدام خبر؟ - گفت: براستی می خوارگی حرام شده است بنابراین ای انس این‌کوزه‌های می را بریزید. دیگراین مردان‌که درآنجا نشسته بودند، بعد از سخن آن مرد می نخواستند و بدان لب نزدند. آری اینست نتیجه ایمان و تاثیر آن در مومن».