کسب حجامت
کسب حجامت حرام نیست، چون پیامبرصحجامت کرده است و به حجام و دلاک اجرت داده است همانگونه که بخاری و مسلم آن را از ابن عباس روایت کرده‌اند و اگر حجامت حرام بود،به حجام مزد نمی‌داد. نووی‌گفته است: احادیثی که در نهی از حجامت آمده است،بر نهی تنزیهی و دوری از کارهای پست حمل شده است، نه بر حرمت بلکه تشویقی بوده برمکارم اخلاق و کار نیکو و عالی.
۵-باید اجرت و مال الاجاره، از نظر شرعی مال، و دارای قیمت و معلوم باشد یا از روی مشاهده یا به و صف و توصیف معلوم باشد، چون مال الاجاره بهای منفعت است و شرط ثمن و بها آنست که معلوم باشد، چون پیامبرصگفت: «من استأجر أجیرا فلیعلمه أجره» «هرکس‌کسی را بمزدگرفت مزدش را به وی اعلام کند». تقدیر و تعیین و تخمین مزد برابر عرف و عادت صحیح است...
احمد و صاحبان سنن و بتصحیح ترمذی آورده‌اند که: سوید بن قیس گفت: "من و مخرمه عبدی کالائی را از هجر آورده بو‌دیم و آن را بمکه بردیم که پیامبرصنزد ما آمد و با ما می‌رفت و جامه‌ای را از ما معامله‌کرد که به وی فروختیم و آنجا مردی بودکه در برابر اخذ مزد و زن می‌کرد که پیامبرصبه وی گفت: «زن وأرجح ...»«و زن کن و اندکی سنگین بکش». در آنجا نامی از اجرت نبرد بلکه به وی چیزی داد که معمولا و عادتاً مردم به وی می‌دادند. ابن تیمیه گفت: هرگاه کسی بر حیوان کرایه دهنده حیوان، سوار شد یا داخل در حمام شد یا لباس و جامه را به لباسشوئی داد، او باید برابر عرف و عادت اجرت بپردازد. آیه زیر بر این دلالت داردکه اجرت و عوض اجاره را، برابر عرف و عادت باید پرداخت: «فإن أرضعن لكم فآتوهن أجورهن»«اگر آن زنان برای شما عمل شیر دادن را انجام دادند، اجرت‌شان را بپردازید». که دستور داده است بمحض اینکه عمل ارضاع صورت‌گرفت، اجرت‌شان را بکمال بپردازید و مرجع تعیین اجرت، بعرف بر میگردد.