فضیلف چهـار رکعت پیش از نماز ظهر
۱- از ابو انصاری روایت است که او: پیش از ظهر چهار رکعت میخواند. از او سوال شد که همیشه این چهار رکعت را میخوانی؟ گفت: «من پیامبرصرا دیدم که آن را میخواند»، از او پرسیدم که چرا آن را میخوانی؟ فرموده: «إنها ساعة تفتح فیها أبواب السماء، فأحببت أن یرفع لی فیها عمل صالح»«در این ساعت درهای آسمان گشوده میشود، پس دوست دارم که در این ساعت یک عمل شایسته من به آسمان برده شود». احمد آن را با سند «جید» روایت کرده است.
۲- از عایشه روایت است که: «پیامبرصهرگز چهار رکعت پیش از نماز ظهر و دو رکعت پیش از نماز صبح را ترک نمیکرد». به روایت احمد و بخاری. در روایت دیگری از ایشان آمده است که: «پیامبرصپیش از نماز ظهر چهار رکعت میخواند و ایستادن در آنها را طولانی میکرد و رکوع و سجود را کامل و نیکو انجام میداد». در حدیث ابن عمر آمده است که پیامبرصپیش از ظهر دو رکعت میگزارد. و در حدیث دیگر آمده است که چهار رکعت میگزارد. بین آنها تعارض نیست چه به قول ابن حجر در «الفتح» این احادیث مربوط به دو مورد است که در موردی دو رکعت خوانده و در موارد دیگر چهار رکعت خوانده است. بعضی دیگـر در توجیه آن گفتهاند: پیامبرصدر مسجد دو رکعت و در منزلش چهار رکعت خوانده است و احتمال دارد که دو رکعت را در منزلش و دو رکعت را در مسجد خوانده باشد، که ابن عمر از دو رکعت در مسجد اطلاع داشته و عایشه از هردو مورد مطلع بوده است. احمد و ابوداود از عایشه روایت کردهاند که: «پیامبرصچهار رکعت را پیش از نماز در منزلش میخـواند، سپس بیرون میآمد»، این حدیث احتمال اولی را تایید میکند. ابوجعفر طبری در توجیه آن گفته است: بیشتر اوقات چهار رکعت میخواند و گاهی دو رکعت میخواند. اگر سنت ظهر پیش از آن یا بعد از آن چهار رکعت باشد، بهتر است که بعد از هردو رکعتی سلام بدهد، و میتواند آنها را به یک سلام دادن نیز بخواند چه پیامبرصفرمود: «صلاة اللیل والنهار مثنى مثنى» «نمازهای (سنت) شب و روز دو رکعتی است». ابوداود آن را با سند صحیح روایت کرده است.