عده زن حامل و آبستن
عده زن آبستن، آنست که و ضع حمل‌کند خواه طلاق داده شده یا شوهرش مرده باشد. چون خداوند می‌فرماید: ﴿وَأُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن یَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ﴾[الطلاق: ۴]. «عده زنان آبستن آنست که و ضع حمل‌کنند همینکه و ضع حمل‌کنند عده‌شان تمام می‌شود».
ابن اقیم در «زادالمعاد» گفته است: ازاین آیه برمی‌آیدکه هرگاه زنی دوقلوآبستن باشد و قتی عده‌اش تمام می‌شودکه هردو بچه را بزاید و باز هم ازاین آیه بر میآید که عده «ا‌ستبراء» نیز و ضع حمل است و همینکه و ضع حمل‌شد عده پایان می‌یابد خواه بچه زنده باشد یا مرده تام الخلقه باشد یا ناقص الخلقه، در وی روح دمیده شده یا روح دمیده نشده باشد، بهرحال با و ضع حمل عده تمام می‌شود.
از سبیعه اسلمی روایت است که او زن سعد بن حواله بودکه از جمله جنگجویان «بدر» است در «حجه الوداع» سعد و فات‌کرد و سبیعه که از او آبستن بود بلافاصله پس ازمرگ او و ضع حمل‌کرد و همینکه ازخون «نفاس» پاک شد، خود را برای استقبال از خواستگاران آراست، مردی از «بنی عبدالدار» بنام ابوالسنابل بن بعکک بروی و ارد شد و گفت: چه خبراست که ترا آرایش کرده می‌بینم، شاید قصد ازدواج دارید؟ بخدای سوگند تو نمی‌توانید ازدواج‌کنید مگر اینکه چهار ماه و ده روز از فوت شوهرت بگذرد. سبیعه گفت: چون این سخن را به من گفت: من جامه خویش جمع‌کردم و صبرکردم تا اینکه شب فرا رسید و شب به حضور پیامبرصرفتم و در این باره از ایشان پرسش نمودم و او برایم فتوی داد که با و ضع حمل عده‌ام تمام شده و به من امرکرد که اگر صلاح می‌دانم ازدواج کنم.
ابن شهاب گفته است: «به نظرم اگر بعد از و ضع حمل ازدواج کند اشکالی ندارد حتی اگر هنوز خون بعد از زایمان «نفاس» هم داشته باشد، لیکن در این صورت تا از خون پاک شود نباید شوهرش با او همبستر گردد».
این روایت را بخاری و مسلم و نسائی و ابن ماجه "تخریج" کرده‌اند. دانشمندان اسلامی می‌گویند: آیه: ﴿وَٱلَّذِینَ یُتَوَفَّوۡنَ مِنكُمۡ وَیَذَرُونَ أَزۡوَٰجٗا یَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَعَشۡرٗاۖ﴾[البقرة: ۲۳۴]. «کسانی که از شما می‌میرند و بعد از خود زنانی را بجای می‌گذارند، زنان‌شان بعد از فوت شوهر بایستی چهار ماه و ده روز صبرکنند و از ازدواج خودداری و رزند و بعد از آن اگر خواستند شوهرکنند».
درباره‌ی زنانی است که حامله نیستند. و آیه: ﴿وَأُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن یَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ﴾[الطلاق: ۴]. «عده زنان حامله آنست که و ضع حمل‌کنند»درسوره طلاق مربوط است به عده زنان حامله. پس بین این دوآیه تعارضی وجود ندارد.