خلع بدون اینکه سببی و علتی باشد
خلع و قتی جایزاست که موجبی و مقتضیی برای آن باشد. مانند اینکه مرد عیبی دراندامها داشته یا بد اخلاق باشد و یا حقوق زن را مراعات نکند یا اینکه زن از این بترسد که با چنین شوهری نتواند حدود و مقررات الهی را مراعات نماید و نتواند با وی حسن معاشرت او مصاحبت داشته باشد، همانگونه که از ظاهر آیه پیدا است.
اگر برای خلع سببی و موجبی، در میان نباشد خلع محظور و ممنوع است، زیرا احمد و نسائی از ابوهریره روایت کرده‌اند که گفت: «المختلعات هن المنافقات»«زنانی خلع میشوند که در امر زناشوئی منافق و سازش ناپذیرند». بعضی از علما، خلع بدون سبب و موجب را مکروه می‌دانند نه حرام.