حکم قربانی از نظر شرع
قربانی کردن سنت موکده‌ای است که پیامبرصروی انجام آن تاکید داشته و آن را ترک نکرده‌اند، برای کسی که بر آن قدرت داشته باشد ترک آن مکروه است. چون بخاری و مسلم بروایت انس آورده‌اند که پیامبرصدو قوچ سیاه و سفید شاخدار را با دست خود سر برید و قربانی کرد و بسم الله و الله ا‌کبر گفت.
مسلم بروایت ام سلمه آورده است که پیامبرصگفت: «إذا رأیتم هلال ذی الحجة وأراد أحدكم أن یضحی فلیمسك عن شعره وأظفاره» «هرگاه هلال ماه ذی‌الحجه را مشاهده کردید و یکی از شما خواست قربانی کند پس از موی و ناخن گرفتن خودداری کند تا بعد از انجام قربانی». اینکه فرمود هر کس خواست که قربانی کند دلیل برآنست که قربانی سنت است نه و اجب و الا می‌گفت باید قربانی‌کنید و ... از ابوبکر و عمر روایت شده است که آنان بجای خانواده خود قربانی نمی‌کردند و برایشان حیوان سرنمی‌بریدند مبادا مردم گمان کنند که قربانی کردن و اجب است .