وصیت اصحاب و یاران پیامبرص
پیامبرصبه رفیق اعلی پیوست و ازجهان رفت، درحالیکه وصیت نکرد، چون مالی از خود بجای نگذاشت تا درآن و صیت‌کند. بروایت بخاری از ابن ابی اوفی پیامبرصو صیتی نکرد. علما در علت و سبب آن گفته‌اند:
چون پیامبرصمالی از خود بجای نگذاشته بود و اما زمینی که داشت در راه خدا و قف‌کرد و اما اسلحه و استری که داشت خبرداده بودکه به ارث نمی‌رود، و و ارث او مسلمانان هستند. نووی آن را ذکرکرده است. و اما یاران پیامبرصدر راه تقرب بخداوند ببعضی ازمال خود وصیت می‌کردند و آنان برای و ارثان بعد از خود وصیت مکتوب و نوشته شده‌ای داشتند. عبدالرزاق با سند صحیحی آورده است که انس‌گفت: یاران پیامبرصدر آغاز و اول و صیت‌های خویش می‌نوشتند: بسم الله الرحمن الرحیم این وصیت فلان پسر فلان است که گواهی می‌دهد باینکه هیچ خدائی و مالکی و معبودی بحق نیست، مگرالله که تنها و بی‌شریک است و گواهی می‌دهدکه محمد بن عبدالله بنده و رسول الله است و قیامت و رستاخیز بدون شک میآید و خداوند مردگان قبور را زنده می‌کند و بکسانی که بعد از او از اهل و خانواده‌اش می‌مانند توصیه و سفارش می‌کندکه تقوای خدا پیشه‌کنند و در میان خود صلح و سازش برقرار سازند و از خداوند و رسولش اطاعت کنند، اگر ایمان دارند و بدانان آن سفارش و و صیتی می‌کندکه ابراهیم خلیل و یعقوبإبفرزندان خود کردند: «إن الله اصطفى لكم الدین فلا تموتن إلا وأنتم مسلمون»«خداوند دین الهی و اسلام را برای شما برگزیده است پس‌کاری‌کنیدکه مسلمان بمیرید». سپس آنچه که می‌خواهد بنویسد.