۵- عقد کسی که د راحرام حج یاعمره است
برای کسی که در احرام است، نکاح برای خود یا دیگران بر وی حرام است، خواه بولایت یا و کالت آن نکاح را انجام دهد، فرقی نمیکند، حرام است. و عقد باطل است و آثارشرعی عقد نکاح، بر آن مترتب نیست. چون مسلم و دیگران از عثمان بن عفان روایتکردهاند کهگفت: پیامبرصفرمود: «لا ینكح المحرم ولا ینكح ولا یخطب»«کسی که دراحرام است برایش روا نیستکهکسی را نکاحکند یا کسی برای او نکاح شود و نباید خواستگاریکند». بروایت ترمذی که او "و لا یخطب" را ذکر نکرده است. و آن را حدیث حسن دانسته است.
عمل بعضی ازاصحاب پیامبرصبر آن بوده است و رای امام شافعی و احمد و اسحاق نیز چنین است و ازدواج را برایکسی که دراحرام باشد، صحیح نمیدانند و اگر ازدواجکرد، عقد ازدواج باطل است.
اینکه روایت کردهاند که پیامبرصمیمونه را در حال احرام عقد نکاح کرد، با حدیث مروی ازمسلم مخالفت دارد، چون اوگفته است که پیامبرصپیش از احرام با او عقد نکاح بست ترمذیگوید: در ازدواج پیامبرصبا میمونه که در راه مکه، صورتگرفت، اختلاف است: بعضی گفتهاند: پیش از احرام با وی ازدواجکرد و لی آشکار شدنش پس از احرام بود. سپس بعد از اتمام احرام با وی در «سرف» در راه مکه هبمستر شد.
گروهی از حنفیها عقد کسی را که در احرام است حلال میدانند، چون احرام مانع صلاحیت و شایستگی زن برای عقد نکاح بروی جاریکردن، نیست بلکه تنها جماع و همبستری ممنوع است نه صحت عقد.