نماز خواندن بر مرده‌ای که غایب میباشد
می‌توان بر کسی که در شهر دیگری مرده است نماز خواند، خواه آن شهر دور باشد یا نزدیک. درآن صورت نماز گزار باید روبه قبله و با قصد و نیت نماز خواندن بر آن میت، نماز خود را بخواند، حتی اگر آن شهری که مرده در آنجا است در جهت قبله هم نباشد. نمازگزار همان افعال و حرکاتی که در نماز خواندن بر میت حاضر انجام می‌دهد برای نماز بر میت غایب نیز انجام می‌دهد. زیراگروه محدثین از ابوهریره روایت کرده‌اند که: همان روزکه نجاشی پادشاه حبشه فوت کرده بود، پیامبرصبه مردم خبر داد و آنان را به مصلی = نمازگاه خارج شهر بیرون برد و یاران خود را به صف‌کرد و چهار تکبیر زد. (بدین‌وسیله برنجاشی نماز خواند). ابن حزم گفته است: «می‌توان بر میت غایب نماز جماعت خواند. چه پیامبرصبر نجاشی نماز خواند و حال آنکه او در سرزمین حبشه فوت‌کرده بود و یاران پیامبرصنیز همراه او بر نجاشی نماز خواندند و این‌کار اجماع است از پیامبرصو یاران اوکه تخطی از آن جایز نیست».
ابوحنیفه و امام مالک با نماز خواندن بر میت غایب مخالفت‌کرده و دلیل معتبری برای آن ندارند.