داغ‌کردن و اخته‌کردن چهار پایان
داغ کردن در همه اندام‌های حیوان جایز است، مگر در چهره و صورتش، چون پیامبرصخری را دید که چهره‌اش را داغ کرده بودند گفت:
«أما بلغكم أنی لعنت من وسم البهیمة فی وجهها أو ضربها فی وجهها»«آیا خبرندارید و بشما نرسیده است که لعنت کرده‌ام، کسی را که صورت و چهره چهار پایان و حیوانات را داغ کند یا مورد ضرب قرارشان دهد؟». از جابر روایت شده که گفت: «پیامبرصنهی‌کرد از اینکه برچهره و صورت حیوان زد یا بر آن داغ نهاد». علما از این نهی پیامبرصاستنباط کرده‌اند که زدن صورت و چهره و داغ نهادن بر آن حرام است، خواه انسان باشد یا حیوان، چون چهره را خداوند گرامی ساخته و مجمع محاسن و نیکی قرار داده است. و اما داغ نهادن بر غیر صورت حیوان جایز بلکه مستحب است، چون گاهی برای تشخیص آن از دیگر حیوانات، مورد نیاز است. چون پیامبرصشتران صدقه و زکات را با داغ کردن مشخص میکرد. مسلم آن را روایت کرده است. ابوحنیفه داغ کردن حیوان و جاندار را مکروه می‌داند، چون آن را تعذیب و مثله می‌داند. و حال آنکه پیامبرصاز هر دوی آن‌ها نهی کرده است. سخن ابوحنیفه را رد کرده‌اند باینکه این عام تخصیص یافته است و فعل پیامبرصسخن عام او را تخصیص داده است یعنی تعذیب و مثله در همه احوال حرام است، مگر در حالت داغ نهادن حیوان که آن جایز است اما درباره اخته کردن چهارپایان، جماعتی از اهل علم آن را جایز دانستهاند اگر بقصد منفعت، از قبیل چاق شدن و غیرآن باشد. عروه بن الز‌بیر قاطری داشت آن را اخته‌کرد. و عمر بن عبدالعزیز نیز اخته کردن اسب را جایز دانسته است و امام مالک نیز اخته کردن گوسفندان نر را جایز دانسته است.