فضیلت استغفار
از انس روایت است که از پیامبرصشنیدم می‌گفت: «یا ابن آدم، إنك ما دعوتنی ورجوتنی إلا غفرت لك - على ماكان منك - ولا أبالی، یا ابن آدم لو بلغت ذنوبك عنان السماء ثم استغفرتنی غفرت لك ولا أبالی، یا ابن آدم إنك لو أتیتنی بقراب الارض خطایا ثم لقیتنی لا تشرك بی شیئا لاتیتك بقرابها مغفرة»«ای فرزند آدم تو هرگاه مرا خوانده باشی و به من امید داشته باشی ترا آمرزیده‌ام - هرچه‌کرده باشی - بدان اهمیت نمی‌دهم. ای فرزند آدم اگرگناهان تو به ابرهای آسمان برسد سپس از من استغفار طلبی ترا بیامرزم و اهمیت نمی‌دهم -برای من مهم نیست -ای فرزند آدم اگر گناهان توهمه زمین را فراگیرد و به من شرک نورزی همه آن‌ها را ازتو صرفنظر می‌کنم». بروایت ترمذی که آن را حدیث "حسن غریب" دانسته است. عبدالله بن عباس گفت: کسی که پیوسته استغفارکند خداوند اندوههای او را بردارد و او را از سختیها رهائی دهد و آنچنان به وی روزی رساندکه به فکرش نمی‌رسد. بروایت ابوداود و نسائی و ابن ماجه و حاکم که آن را صحیح الاسناد دانسته است.