فقه السنه

ج- ازدواج حرام

کسی که در امر زناشوئی و همبستری و تحمل هزینه ازدواج و نفقه همسر، دچار اختلال‌ گردد و بر آن قدرت و استطاعت نداشته باشد و علاقه و میل شهوانی در وی نباشد، ازدواج برای او حرام است‌.

قرطبی ‌گوید: هرگاه‌ کسی بداند که او از نفقه و هزینه زندگی همسرش یا از پرداخت مهریه و کابین‌، یا انجام یکی ازحقوقات و اجب آن‌، عاجز و ناتوان می‌باشد، برای او حلال نیست با زنی ازدواج‌کند، مگر اینکه حال خود را برای او بیان‌ کند و توضیح دهد، یا اینکه در خود این قدرت را ببیندکه می‌تواند حقوقات و اجب او را بجای آورد، و همچنین اگر شوهر دارای نقصی باشدکه او را از لذت و تمتع جنسی باز می‌دارد بر او و اجب است که این نقص را با زن در میان بگذارد، آنگاه به نکاح مبادرت و رزد تا موجب فریب زن نگردد، و زن فریفته نشود. و جایز نیست‌ که مرد زن را با ذکرنسب ادعائی و ثروت و مال و صنعت و حرفه دروغین‌، فریب دهد و با این دروغ‌ها، اورا بازدواج با خویش تشویق‌کند. و همچنین برزن نیز و اجب است که عیوب و نواقص خود را، پیش از ازدواج‌، برای مرد بیان ‌کند و توضیح دهد، که او نمی‌تواند حقوق و اجب بر خود را، انجام دهد یا او دارای عیب و نقصی است،‌ که مانع تمتع و لذت جنسی شوهر می‌شود، از قبیل‌: جنون‌، جذام‌، پیسی و برص یا بیماری خاص زنانه مربوط به آلت تناسل و امثال آن‌، برای زن نیز جایز نیست که مرد را بفریبد، همانگونه که فروشنده‌کالا نیز موظف است عیوب کالای خویش را، به خریدار بگوید. هرگاه یکی از زوجین‌، در همسر خود عیبی یافت‌، می‌تواند ازدواج را، فسخ ‌کند و بهم بزند. اگر عیب در زن باشد شوهر ازدواج را بهم می‌زند. و مهریه پرداختی را باز پس می‌گیرد. چون روایت شده است که پیامبرصبا زنی از «‌بنی بیاضه» ازدواج‌ کرد، سپس دریافت که در پهلوی وی بیماری پیسی وجود دارد، لذا او را برگرداند و ازدواج را بهم زد و گفت‌: «دلستم علی»«شما تدلیس و فریبکاری و عیب پوشی ‌کردید».

درباره زنی که با مرد عنین -‌کسی که قادر به عمل جماع نیست -‌ازدواج‌ کرد و خود را به وی تسلیم نمود، سپس بخاطر همین عیب از هم جدا شدند از امام مالک دوروایت مختلف نقل شده است‌: یک بار گوید: مرد موظف است‌ که همه مهریه و کابین را به وی بدهد و بار دیگر گفته است‌: موظف است که نصف مهریه و کابین را به وی بدهد. و مبنای این اختلاف این است که چه چیزی موجب پرداخت مهریه می‌گردد؟ تسلیم شدن به مرد، یا دخول آلت تناسل و انجام عمل جماع‌؟ در این باره دو قول است‌ که به تفصیل از آن سخن خواهد رفت‌.