فقه السنه

عامل و سرپرست موقوفات می‌تواند از آن بخورد

متولی امور و قف و سرپرست آن می‌تواند از آن بخورد، چون در حدیث ابن عمر آمده بود که «لا جناح على من ولیها أن یأكل منها بالمعروف»و مراد به معروف مقداری است که برابر عرف و عادت معمولی باشد. قرطبی گفته است‌: «عادت بر این است که عامل و متولی از محصول و بهره موقوفه می‌خورد، حتی اگر و اقف شرط ‌کندکه عامل و متولی نباید از آن بخورد، این شرط او قبیح شمرده می‌شود».

آنچه که از درآمد موقوفه اضافه می‌آید، بمصرف چیزی مانند موقوفه می‌رسد ابن تیمیه ‌گفت‌: آنچه که از در آمد و قف اضافه و زیادی می‌آید و مورد نیاز نیست‌، در همان جهت مصرف و قف هزینه و صرف می‌شود مانند مسجد که اگر در آمد موقوفه‌اش از مصالح و هزینه‌های آن اضافی آمد، در جهت مسجد دیگری صرف می‌شود، چون غرض و هدف و اقف جنس مسجد بوده و جنس مساجد یکی است‌، اگر فرض شود که مسجد اولی خراب شده و کسی از آن استفاده نمی‌کند، درآمد موقوفه آن‌، صرف مسجد دیگری می‌شود و همچنین اگر چیزی از مصالح و هزینه آن اضافی آمد، نمی‌توان آن را صرف کرد و نمی‌شود تعطیل گردد، پس صرف آن در جنس خودش بهتر است و بقصد و هدف و مراد و اقف نزدیکتر است‌.