سلام و امنیت و صلح و سازش در اسلام
امنیت و آسایش و سلام یکی از اصول و مبادی است که خداوند ریشه‌های آن را در روح مسلمین عمیقاً کاشته است. بگونه‌ای که جزئی از هستی و عقیده‌ای از عقاید مسلمین میباشد. اسلام از همان آغاز پیدایش و درخشیدن نور خویش، مردم را بصلح و سازش و آرامش و سلام دعوت می‌کرد و صدای آن در آفاق جهان طنین انداخت و نقشه‌ای برای آن طرح کرد که انسانیت را بدان برساند. براستی اسلام زندگی را دوست دارد و آن را مقدس می‌شمارد و مردم را بدوست داشتن زندگی می‌خواند لذا انسان‌ها را از خوف و ترس آزاد میسازد و بهترین راه و روش را ترسیم می‌کند تا انسانیت بگونه‌ای زندگی کند که متوجه اهداف و مقاصد خویش در پیشرفت و ترقی باشد و در سایه امنیت و آسایش و رفاه بیارامد.
لفظ اسلام که عنوان و نام این دین میباشد ازکلمه «سلام» گرفته شده است چون سلام و اسلام در فزونی آرامش و امنیت و اطمینان خاطربهم می‌رسند و سلام یکی از نام‌های خداوند این دین میباشد، چون مبادی و آداب و رسوم و برنامه دین او امنیت و سلامتی را برای مردم تامین می‌نماید. و کسی که بار این رسالت بزرگ را بدوش داشت، پرچم صلح و سازش و سلام را بدوش داشت و آن را برافراشت، چون پیام‌آور هدایت و نور و خیر و بینش و خرد برای بشریت بود. و او خود را اینگونه معرفی نمود. «انما أنا رحمة مهداة»«براستی من‌رحمت هدیه شده از طرف خدایم». و قرآن کریم نیز به وی می‌فرماید: ﴿وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ١٠٧﴾[الأنبیاء: ۱۰۷]. «ما ترا جز برای رحمت عالمیان نفرستاده‌ایم».درود مسلمین که دل‌ها را بهم پیوند می‌دهد و استحکام پیوند بین آنان را سبب می‌شود و هر انسان مسلمانی را ببرادرش مرتبط میسازد «سلام» میباشد. شایسته‌ترین کس و نزدیک‌ترین‌کس نزد خداوند کسی است که درسلام و صلح با مردم پیشقدم میگردد. و اهدای صلح و سلام بجهان و افشای سلام جزئی از ایمان مومنان است.
خداوند بدین‌جهت «سلام» را درود مسلمین قرار داده است که بیانگر این حقیقت باشدکه دین‌شان دین آرامش و امنیت و سلامتی است و خودشان اهل صلم و سازش و دوستدار آن میباشند.
در حدیث نبوی آمده است که پیامبرصفرمود: «إن الله جعل السلام تحیة لامتنا، وأمانا لاهل ذمتنا» «خداوند «سلام» را تحیت و درود برای امت ما و امان و اطمینان خاطر برای‌کسانی قرار دادکه در ذمه و در پناه ما هستند» و شایسته نیست که هیچ انسانی پیش از آغاز سخن باکلمه «سلام» سخن خود را باکسی دیگرشروع نماید -یعنی هر انسانی شایسته است اول سلام و بعد کلام را شعار خویش سازد و این رهنمود اسلام است- و فلسفه آن اینست که «سلام» امان است و تا امان نباشد کلام مفهوم ندارد. مسلمان مکلف است که در حال مناجات با خدای خویش بر پیامبر خدا سلام و درود بفرستد و همچنین بر نفس خویش و بربندگان درستکار و صالح خداوند نیز سلام و درود بفرستد چون مسلمان از مناجات با خدا فارغ شد و بدنیا روی آورد، روی آوردنش بدنیا از راه سلام و رحمت و برکت باشد. درمیدان جنگ و کشتار نیز اگر حریف و طرف مقابل کلمه «سلام» بر زبان آورد برجنگجوی مسلمان و اجب میباشد که از جنگ با وی خودداری‌کند. خداوند می‌فرماید: ﴿وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَیْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا﴾[النساء: ۹۴]. «وکسی که بشما «سلام» می‌کند به وی نگوئید تو مومن نیستی».و درود خداوند برای مومنان در روز قیامت «سلام» میباشد: ﴿وَالْمَلَائِكَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ٢٣﴾[الرعد: ۲۳]. «فرشتگان از هر دری برمومنان و ارد می‌شوند و می‌گویند: «سلام علیکم»». و قرارگاه و محل بندگان صالح در آخرت. «دار الامن والسلام»«خانه امنیت و سلامتی» میباشد. ﴿وَاللَّهُ یَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلَامِ﴾[یونس: ۲۵]. و ﴿لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ﴾[الأنعام: ۱۲۷]. و اهل بهشت جز «سلام» سخن و قولی دیگری را نمی‌فهمند: ﴿لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا٢٥ إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا٢٦﴾[الواقعة: ۲۵-۲۶]. «بهشتیان در آنجا سخن لغو و گناهی را نمی‌شوند جز سخن سلام سلام».و کثرت تکرار لفظ «سلام» بدینگونه با این شیوه که در جو دینی و روحی است، می‌تواندکه همه احساس‌ها را بیدار کند و افکار و انظار را بدین مبد‌ا و مقصد عالی و رفیع متوجه نماید.