کسی که به نسب وی به خود اقرار شده است
قانون مورد عمل در مصر اینست:
هرگاه میت به داشتن نسب بر غیر خود اقرارکرد و او را به خود نسبت داد، آن شخص که بنفع وی اقرار شده استحقاق ترکه میت را پیدا می‌کند. مشروط بر آنکه آن شخص مجهول النسب باشد و نسبش برای غیر ثابت نشده و اقرار کننده از اقرار خود پشیمان نشده باشد و دراین حالت شرط است که آن شخص که به نسب وی اقرار شده در و قت مرگ اقرار کننده و یا در و قتی که حکم بمرگ اقرار کننده می‌شود زنده باشد و مانع از موانع ارث دربین نباشد.
و در بخشنامه و دستورالعمل توضیحی آمده است که:کسی که به نسب وی اقرار شده و ارث نیست. چون ارث بر ثبوت نسب اعتماد دارد و نسب به اقرار تنها ثابت نمی‌شود لیکن فقهاء در بعضی احوال حکم و ارث را بر آن اجراکرده‌اند مانند اینکه اگرمیت برای‌کسی مازاد بر ثلث ترکه و صیت‌کرده باشد، به نسبت مازاد، شخصی که به نسب وی اقرار شده برموصی له مقدم است و باعتبار اینکه خلف مورث در ملکیت است، می‌تواند چیز معیوب خریداری شده را بسبب عیب ردکند و مانند اینکه هرگاه یکی از موانع ارث در وی باشد از ارث محروم می‌شود، پس مصلحت دیده شده که او بدون ارث استحقاق ترکه داشته باشد. بجهت ایثار حقیقت و و اقعیت.