وظایف سربازان
و ظیفه و تکلیف و اجب سربازان در برابر فرمانده اطاعت محض است، مادام که فرمانده امر بگناه و معصیت نکند. ابوهریره از پیامبرصروایت کرده که گفت: «من أطاعنی فقد أطاع الله، ومن عصانی فقد عصى الله، ومن یطع الامیر فقد أطاعنی، ومن یعص الامیر فقد عصانی»«هرکس از من اطاعت‌کند براستی از خداوند اطاعت‌کرده است - چون اطاعت از پیامبر دستور خدا است - و هرکس از من اطاعت نکند او از خدا اطاعت نکرده است و هرکس از امیری اطاعت کند براستی او از من اطاعت کرده است و هرکس از امیر خویش اطاعت نکند او از من اطاعت نکرده است».
اما اگر فرماندهی به معصیت و گناه دستور دهد، اطاعت از او مورد نهی قرار گرفته است زیرا اطاعت مخلوق در معصیت خالق روا نیست. بخاری و مسلم از حضرت علی روایت کرده‌اند که او گفت: «رسول خدا سریه‌ای را بمناطق دشمن روانه‌کرد و مردی از انصار را بر آنان‌گمارد و بآنان دستور دادکه دستور او را بشنوند و اطاعت‌کنند، آن دسته در یک مورد با آن فرمانده مخالفت‌کردند و او را عصبانی ساختند، پس او دستور دادکه افرادش هیزم جمع کنند و هیزم جمع‌کردند، سپس دستور دادکه آتش روشن کنند و آتش روشن‌کردند، سپس‌گفت: مگر پیامبرصبه شما دستور نداده است که او امر مرا بشنوید و اطاعت‌کنید؟گفتند: چرا، بما دستور داده است.
گفت: پس همگی بمیان این آتش بروید. همگی همدیگر را نگاه کردند و گفتند: ما بدین سبب به پیامبرصپناه آورده‌ایم که از آتش محفوظ باشیم و لذا بمیان آتش نرفتند و امر او را اطاعت نکردند تا اینکه خشم آن فرمانده فرو نشست و آتش خاموش شد. پس چون برگشتند این داستان را برای پیامبرصبازگو کردند که پیامبرصگفت: «لو دخلوها، ما خرجوا منها أبدا، وقال: لاطاعة فی معصیة الخالق، إنما الطاعة فی المعروف»«اگر امر او را اطاعت می‌کردند و بمیان آتش می‌رفتند دیگر هرگز از آن خارج نمی‌شدند -یعنی بآتش دوزخ نیزگرفتار می‌شدند و گفت: در معصیت خالق و ارتکاب‌گناه، طاعتی نیست اطاعت برای کارهای خوب است نه برای کارهای گناه و معصیت».