۳- خواندن دعا بهنگام رفتن به سوی مسجد
بهنگام توجه به سوی مسجد سنت است که دعای زیر را خواند:
۱) ام سلمه گفت، پیامبرصهرگاه از خانه بیرون می‌رفت، می‌گفت: «بسم الله توكلت على الله، اللهم إنی أعوذ بك أن أضل أو أضل، أو أزل أو أزل، أو أظلم أو أظلم أو أجهل أو یجهل علی»«بنام الله، توکل بر الله، خداوندا من به تو پناه می‌آورم از اینکه گمراه کنم یا گمراه شوم، دیگران را بلغزانم یا خود بلغزم، ستم کنم یا مورد ستم و اقع شوم، بنادانی گرفتار شوم یا به نادانی دچار و روبرو گردم». به روایت اصحاب سنن و تصحیح ترمذی.
۲) اصحاب سنن سهگانه از انس روایت کرده‌اند و ترمذی آن را «حسن» دانسته است که، پیامبرصفرمود: «من قال إذا خرج من بیته: بسم الله، توكلت على الله، ولا حول ولا قوة إلا بالله. یقال له: حسبك!..هدیت، وكفیت، ووفیت، تنحى عنه الشیطان»«هرکس بوقت خروج از خانه‌اش بگوید: بنام الله. .. به وی گفته می‌شود، برایت کافی است، تو هدایت یافتی، و از تو کفایت شده و تو محفوظ هستی و شیطان از تو دور میگردد».
۳) بخاری و مسلم از ابن عباس روایت کرده‌اند که، پیامبرصبرای نماز از خانه بیرون آمد و گفت: «اللهم اجعل فی قلبی نورا، وفی بصری نورا، وفی سمعی نورا، وعن یمینی نورا، وخلفی نورا وفی عصبی نورا، وفی لحمی نورا، وفی دمی نورا، وفی شعری نورا، وفی بشری نورا»«خداوندا دلم را، و چشمم را، و گوشم را، طرف راست و پشت سرم را، و اعصاب و پی و گوشتم را و اشک و موی و پوستم را، همه را بنور خود منور و روشن گردان». و در روایت مسلم: «اللهم اجعل فی قلبی نورا، وفی لسانی نورا، واجعل فی سمعی نورا، وفی بصری نورا، واجعل من خلفی نورا، ومن أمامی نورا، واجعل من فوقی نورا، ومن تحتی نورا: اللهم أعطنی نورا».
۴) احمد و ابن خزیمه و ابن ماجه از ابوسعید روایت کرده و حافظ آن را، «حسن» دانسته است که، پیامبرصفرمود: هرگاه کسی بقصد نماز از خانه‌اش خارج شد و گفت: «أللهم إنی أسألك بحق السائلین علیك وبحق ممشای هذا، فإنی لم أخرج أشرا ولا بطرا ولا ریاء ولا سمعة، خرجت اتقاء سخطك، وابتغاء مرضاتك أسألك أن تنقذنی من النار، وأن تغفر لی ذنوبی إنه لا یغفر الذنوب إلا أنت، وكل الله به سبعین ألف ملك یستغفرون له، وأقبل الله علیه بوجهه حتى یقضی صلاته»«خداوند ترا بحق کسانی که از تو مسئلت دارند و بحق این گامی که به سوی تو برداشتم، و بی‌گمان از روی ناشکری و ناسپاسی و ریاء و شهرت طلبی، بیرون نیامده‌ام، بجهت پرهیز از خشم و ناخرسندی تو و برای طلب رضای تو، بیرون آمده‌ام، از تو می‌خواهم که مرا از آتش دوزخ برهانی، و گناهانم را بیامرزی، چه تنها تو آمرزنده گناهان هستی. خداوند هفتاد هزار فرشته را می‌گمارد که برایش طلب استغفار و آمرزش کنند و تا اینکه نمازش را بپایان می‌برد رحمت خدا و توجه وی متوجه اوست».