غلول یا سرقت و دزدی از غنایم
دزدی از غنیمت حرام است، چون این عمل موجب شکستن قلوب مسلمین می‌شود و اختلاف‌کلمه مومنین را سبب میگردد و مسلمانان را و ا می‌دارد که بدزدی بپردازند، و از جنگ غافل گردند و سرانجام موجب شکست و هزیمت مسلمانان می‌شود. لذا دزدی و سرقت از غنیمت از گناهان کبیره است و مسلمانان بر این اجماع دارند. خداوند می‌فرماید: ﴿وَمَا كَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَغُلَّۚ وَمَن یَغۡلُلۡ یَأۡتِ بِمَا غَلَّ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِۚ﴾[آل عمران: ۱۶۱]. «هرگز شایسته نیست که پیامبر در غنیمت خیانت‌کند در روز قیامت آن را خواهد آورد یعنی جزای آن خیانت را از او خواهند گرفت...».
پیامبرصدستور داد که خائن بغنایم و مرتکب دزدی از غنایم را عقوبت و مجازات‌کنند و کالای او را سوزاند و او را زد. تا عبرت دیگران شود و مردم دیگر بچنین کاری اقدام نکنند.
ابوداود و ترمذی از عمر بن خطاب روایت کرده‌اند که پیامبرصگفت: «إذا وجدتم الرجل قد غل فاحرقوا متاعه واضربوه»«هرگاه کسی را یافتید که از غنیمت دزدی کرده است کالای او را بسوزانید و او را بزنید». گوید در همان کالای کسی که از غنیمت دزدی کرده بود، مصحفی را یافتیم و درباره آن از سالم سوال کردیم. گفت: مصحف را بفروش برسانید و پول آن را صدقه بدهید و آن را نسوزانید.
از عمرو بن شعیب و او از پدرش و جدش روایت کرده است که پیامبرصو ابوبکر و عمر کالای کسی را که مرتکب دزدی از غنیمت شده بود سوزانده‌اند و او را نیز زده‌اند. و احادیث دیگری از پیامبرصروایت شده است که بموجب آن‌ها پیامبرصبه سوزاندن کالای کسی که مرتکب دزدی از غنیمت می‌شود و به زدن او دستور نداده است.
بنابر این حاکم می‌تواند بر حسب رای و صلاحدید خویش رفتار کند اگر صلاح دید که کالای او را بسوزاند و او را بزند. بچنین کاری اقدام کند و اگر مصلحت غیر آن باشد آن را انجام دهد.
بخاری از عبدالله بن عمرو روایت کرده است که گفت: مردی بنام کرکره بر کالای پیامبرصنظارت داشت و مرد، پیامبرصفرمود او در آتش دوزخ است، مردم رفتند درباره وی تحقیق کردند دیدند که او عبائی را از غنایم دزدیده بود.
ابوداود روایت کرده است که «در روز جنگ خیبر یکی از یاران پیامبر فوت‌کرد خبر فوت وی به پیامبرصرسید فرمود: بروید بر یارتان نماز بخوانید مردم ازاین سخن چهره درهم کشیدند و ناراحت شدند، که چرا پیامبرصبر وی نماز نمی‌خواند. لذا فرمود: این یار شما در راه خدا مرتکب خیانت در غنیمت شده است». کالای وی را گشتند در میان آن مهره‌ای از مهره‌های یهودیان یافتندکه ارزش دو درهم نداشت.