ضمان المثل
باتفاق نظرعلما اگر کسی چیزی را استهلاک نمود یا مواد خوراکی یا نوشیدنی یا سنجیدنی را فاسد ساخت، او ضامن مثل آنست، باید مثل آن را تضمین‌کند.
حضرت عایشه می‌گوید: هیچکدام از زنان پیامبرصمانند صفیه غذا نمی‌پختند. روزی غذائی پخت و آن را برای پیامبرصفرستاد، من از شدت غیرت و حسادت بر خود لرزیدم و ظرف غذا را شکستم و گفتم: ای رسول خدا کفاره و تاوان آنچه ساخته بود چیست؟ پیامبرصگفت:
«ظرفی مانند ظرف او و طعامی مانند طعام او». ابوداود آن را روایت کرده است. درباره چیزی که کیل و و زن نمی‌شود، اگرمستهلک‌گردد یا فاسد شود، اختلاف دارند علمای شافعیه و حنفیه گفته‌اند کسی که چنین چیزی را فاسد یا مستهلک نماید، ضامن مثل آن است و نباید قیمت آن را بپردازد، مگر اینکه یافتن مثل آن متعذر باشد چون خداوند گفته است:
+فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ عَلَیۡكُمۡ فَٱعۡتَدُواْ عَلَیۡهِ بِمِثۡلِ مَا ٱعۡتَدَىٰ﴾[البقرة: ۱۹۴] و این عموم آیه همه اشیاء را دربر می‌گیرد و حدیث عایشه نیز آن را تایید می‌کند و مالکیه می‌گویند: تلف‌کننده ضامن قیمت آن است نه مثل آن.