زدن متهم
حبس هیچکس بدون حق حلال نیست و هرگاه کسی به حق حبس گردید و اجب است که بسرعت در کار وی تحقیق و رسیدگی بعمل آید، که اگر مجرم باشد مورد مواخذه قرارگیرد و اگر بیگناه باشد او را رها کنند و زدن و شکنجه متهم حرام است، چون موجب خواری و توهین و اهانت به شخصیت و کرامت وی می‌شود و پیامبرصنهی کرده است از ضرب و کتک زدن نمازگذاران مسلمان.
آیا می‌توان دزد را کتک زد یا خیر؟ در این مساله دو رای وجود دارد. برابر رای مختار علمای حنفی و غزالی از شافعیه متهم بدزدی را نباید زد، چون احتمال دارد بیگناه باشد، چون نزدن مجرم بهتر و آسان‌تر است تا زدن بیگناه. و در حدیث آمده است: «لأن یخطئ الإمام فی العفو خیر من أن یخطئ فی العقوبة»«پیشوای مسلمین در عفو اشتباه کند و کسی را عفو کند که شایسته بخشش نیست بهتر است از اینکه کسی را عقوبت کند که نباید عقوبت شود و مرتکب این اشتباه شود». امام مالک زندان کردن متهم بدزدی را جایز دانسته است.
و یاران امام مالک زدن او را نیز جایز دانستهاند تا مال دزدی آشکار گردد و تا کتک زدن این دزد درس عبرت دیگران گردد.
وقتی که تحت فشار ضرب و زدن اقرار بدزدی کرد، اقرارش ارزش ندارد و معتبر نیست چون شرط اقرار اختیار است و او تحت فشار شکنجه اقرار کرده است.