آیا به وسیله آبستنی و حاملگی حد ثابت می‌شود؟
جمهور علماء برآن هستندکه مجرد حاملگی و آبستنی موجب ثبوت حد نمی‌شود، بلکه باید یا خود شخص اعتراف‌کند یا اینکه‌گواهان‌کافی وجود داشته باشند. و براین رای استدلال کرده‌اندکه حدود با وجود شبهات برطرف می‌شود. از حضرت علی روایت شده‌که خطاب بیک زن حامله گفتند: «استكرهت؟ "قالت: لا. قال: "فلعل رجلا أتاك فی نومك»«آیا ترا بر این کار مجبورکرده‌اند؟گفت: نخیر. حضرت گفتند: شاید مردی در وقت خوابیدن پیش شما آمده باشد». راویان موثق از حضرت عمر روایت کرده‌اند «که او زنی راکه حامله شده وگفته بود: خوابش سنگین است و مردی در خواب پیش او آمده و به وی تجاوزکرده و هنوز ندانسته استکه چه‌کسی بوده است قولش را پذیرفت و به وی حد نزد».
امام مالک و یاران او گفته‌اند: هرگاه زنی حامله شد و شوهری برای اومعلوم نبود و دانسته نمی‌شدکه او مجبورگردیده است، باید حد بر او جاری شود. و گفته‌اند:
اگر ادعای اجبار و اکراه کند، بایستی دلیلی بیاوردکه اجبار و اکراه او. را ثابت‌کند. متاب اینکه او ادعای بکارت‌کند و چون با وی همبستر شوند خون پارگی پرده بکارت داشته باشد یا اینکه در اثر این اجبار و استکراه خویش را رسوا سازد و خود را مفتضح نماید. و همچنین اگرادعاکندکه در اثر ازدواج حامله شده است مادام‌که گواهان اقامه نکند دعوای او پذیرفته نمی‌شود و در این رای خود به قول حضرت عمر استدلال کرده‌اند: که گفت: «الرجم واجب على كل من زنا من الرجال والنساء إذا كان محصنا: إذا كانت بینة، أو الحمل، أو الاعتراف»«رجم هر مرد و زن زناکاری که محصن باشد واجب است مشروط براینکه‌گواهی براین‌کار باشد یا زن حامله باشد یا خود مرد یا زن اعتراف‌کنند».
حضرت علی‌گفت: «ای مردم زنا دو نوع است: زنای پنهانی وزنای آشکار زنای پنهانی آنست‌که‌گواهان آن را ببینند وگواهی دهند و زنای آشکارآنست‌که حاملگی آشکار باشد یا شخص زناکار خود اعتراف نماید». گفته‌اند: این بود گفتار اصحاب پیامبرصو در زمان خودشان‌کسی باگفته آنان مخالفت نکرده است پس بصورت اجماع درآمده است.