فقه السنه

نماز خواندن در هنگام شدت خوف‌

هرگاه خوف شدت یافت و صفوف جنگ طرفین بهم پیوست‌، هر کس بر حسب استطاعت و توانائی خویش‌، نماز می‌خواند، پیاده یا سواره‌، رو به قبله یا غیر قبله و به هر گونه که برایش ممکن باشد، با ایماء و اشاره رکوع و سجود را انجام می‌دهد، و برای سجود بیش از رکوع سرش را، پایین می‌آورد. ارکان و شرایطی‌ که از انجام آن‌ها عاجز است‌، ساقط می‌شود. ابن عمر گفته است‌، پیامبرصدر و صف نماز خوف فرمود: «فإن كان خوف أشد من ذلك فرجالا وركبانا»«اگر خوف شدیدتر از این حالت شد، نماز را هرگونه که توانستید بخوانید سواره و پیاده»‌. متن حدیث در بخاری چنین است: «فإن كان خوف أشد من ذلك صلوا رجالا قیاما على أقدامهم أو ركبانا مستقبلی القبلة وغیر مستقبلیها». و در روایت مسلم آمده است‌ که‌: ابن عمر گفت: «فإن كان خوف أكثر من ذلك فصل راكبا أو قائما تومئ إیماء»«اگر خوف بیش از این شدت ‌گرفت‌، سواره یا ایستاده با اشاره و ایماء نماز بخوانید».