۴- گونگی گفتن اذان
گفتن اذان به سه گونه روایت شده است:
۱- اول چهار تکبیر (الله اکبر) و باقی کلمات هر یک دوبار بدون ترجیع (زیر لب با صدای آهسته گفتن) مگر کلمه توحید «لا اله الا الله»که آن را باید اول با صدای آهسته گفت، بعد با صدای بلند، بنابر این تعداد کلمات اذان پانزده کلمه خواهد شد. برابر حدیث عبدالله که گذشت.
۲- چهار تکیر اولی (بدون ترجیع) و شهادتین با ترجیع یعنی، موذن اول هر یک از شهادتین را دوبار با صدایی آهسته می‌گوید و بعد با صدای بلند، زیرا از ابومحذوره روایت شده است که پیامبرصاذان را در ١٩ کلمه به وی یاد داده است. پنج نفر از محدثین آن را روایت کرده‌اند و ترمذی گفته است که: «حسن» و «صحیح» است.
۳- دو بار تکبیر اول گفتن، با ترجیع شهادتین، آنوقت تعداد کلمات اذان ١٧ خواهد شد. زیرا مسلم از ابو محذوره روایت کرده است که: پیامبرصاین اذان را به او یاد داده است: «الله أكبر الله أكبر، أشهد أن لا إله إلا الله با صدای آهسته (دو بار) أشهد أن لا إله إلا الله (با صدای بلند)، ودو بار أشهد أن محمدا رسول الله، با صدای بلند، أشهد أن محمدا رسول الله، حی على الصلاة (دو بار)، حی على الفلاح (دو بار)، الله أكبر الله أكبر، لا إله إلا الله».