در ایام سوگواری پذیرائی از خانواده میت مستحب است
عبدالله بن جعفر گفت: پیامبرصفرمود: «اصنعوا لآل جعفر طعاما، فإنه قد أتاهم أمر یشغلهم»«از خانواده جعفر پذیرائیکنید. زیرا آنان مصیبت برایشان پیش آمده و گرفتار میباشند». بروایت ابوداود و ابن ماجه و ترمذی که آن را حسن و صحیح دانسته است.
این کار بدین جهت مستحب است، که احسان و نیکی و تقرب و دلجوئی به همسایگان میباشد. امام شافعی میگوید: دوست دارم که خویشاوندان میت در ایام سوگواری از خانواده میت پذیرائی نمایند. زیرا سنت و عمل اهل خیر است. دانشمندان میگویند مستحب است که بر آنان اصرار کرد که غذا بخورند مبادا از روی شرم و حیا و اندوهگینی از خوردن غذا خودداری کنند و ضعیف و لاغر شوند. و لی جایز نیست از زنان نوحهگر، پذیرائی نمود. زیرا اعانه بمعصیت است. پیشوایان فقه مکروه میدانند که خانواده میت برای دیگران طعام درستکنند و پذیرائی نمایند، زیرا این کار علاوه بر خسارت و زیان، بر مصیبت و گرفتاری آنان میافزاید و رفتاری است مانند رفتار مردمان جاهلیت. جریرگفته است: ما جمع شدن در خانه میت و غذا خوردن بعد از دفن در خانه وی را، از جمله نوحهگری میدانیم. بعضی از علماء این عمل را حرام میدانند. ابن قدامهگفته است اگر این کار به جهت نیاز و ضرورت باشد.جایزاست، زیراگاهیکسانی برای تسلیت و مراسم به خاک سپاری از شهرها و روستاها و مناطق دوردست بخانه میت میآیند و شب میمانند، لذا نمیتوان از پذیرائی آنان خودداری نمود.