حکم کسی که یکی از محظورات و ممنوعات احرام را انجام داده است؟
اگر کسی با عذر و از روی نیاز یکی از محظورات احرام را بغیر از «جماع» مرتکب شد مانند تراشیدن موی و پوشیدن لباس دوخته بمنظور پرهیز از گرما و سرما و امثال آن بر وی لازم می‌شود که گوسفندی را فدیه دهد و یا شش نفر مسکین را اطعام کند، از قرار هر نفر نیم صاع، یا اینکه سه روز روزه بگیرد. به هرحال او مختار است که هریک از آن‌ها را انتخاب کند.
حج یا عمره با ارتکاب هیچیک از محظورات و ممنوعات احرام، باطل نمی‌گردد، مگر با ارتکاب عمل جماع که با عمل جماع حج یا عمره باطل میگردد. عبدالرحمن بن ابی لیلی از کعب بن عجره روایت می‌کند که پیامبرصدر حدیبیه از کنار او گذشت و گفت: «قد آذاك هوام رأسك»«جانوران سرت تو را آزار می‌دهند؟» گفتم: آری. پیامبرصگفت: «احلق، راسك ثم اذبح شاة نسكا، أو صم ثلاثة أیام، أو أطعم ثلاثة آصع من تمر على ستة مساكین»«سرت را بتراش سپس گوسفندی را بعنوان فدیه ذبح کن یا سه روز روزه بگیر یا سه صاع خرما به شش نفر مسکین بده». بروایت بخاری و مسلم و ابوداود. باز هم او در روایت دیگری گوید: در سرم جانور پیدا شده بود و حال آنکه من در حدیبیه همراه پیامبرصبودم، بگونه‌ای که از بینائی خویش نگران بودم که این آیه نازل شد: ﴿فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِیضًا أَوۡ بِهِۦٓ أَذٗى مِّن رَّأۡسِهِۦ فَفِدۡیَةٞ مِّن صِیَامٍ أَوۡ صَدَقَةٍ أَوۡ نُسُكٖۚ﴾[البقرة: ۱۹۶]. «هرکس بیمار شد یا موی سرش او را آزار می‌داد، سرش را بتراشد و فدیه بدهد: روزه یا صدقه یا ذبح گوسفندی».پیامبرصمرا خواند و گفت: «احلق رأسك، وصم ثلاثة أیام، أو أطعم ستة مساكین فرقا من زبیب.أو انسك شاة، فحلقت رأسی ثم نسكت»«برو سرت را بتراش و سه روز روزه بگیر یا ١٦ رطل عراقی مویز به شش نفر مسکین بده یا گوسفندی ذبح‌کن. من سرم را تراشیدم سپس‌گوسفندی ذبح کردم». نسبت به و جوب فدیه امام شافعی غیر معذور را بر معذور قیاس کرده است. ابوحنیفه ذبح را بر غیرمعذور و اجب دانسته اگر قدرت آن را داشته باشد نه برمعذور، همانگونه که قبلا از آن سخن رفت (یعنی بر معذور فدیه و اجب نیست).