فقه السنه

عده

کلمه عده ازکلمه «‌عدد» و «احصاء» بمعنی شمارش گرفته شده است یعنی مدت زمانی طهر و حیضی که زن آن را می‌شمارد.

عده اسم است برای مدت زمانی که زن بعد از و فات شوهر یا بعد از جدائی شوهر از او، در آن مدت ازدواج امتناع می‌کند. عده از زمان وجود سبب -‌وفات یا جدائی -‌آغاز می‌شود. عده در دوره جاهلیت نیز معروف بوده و آن را ترک نمی‌کردند. چون درآن مصالحی وجود دارد که اسلام نیز آن را باقی ‌گذاشت و پذیرفت و علماء بر و جوب عده اجماع دارند چون خداوند می‌فرماید: ﴿وَٱلۡمُطَلَّقَٰتُ یَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَٰثَةَ قُرُوٓءٖۚ﴾[البقرة: ۲۲۸]. «زنانی که طلاق داده می‌شوند بایستی سه حیض یا سه طهر صبرکنند».و پیامبرصبه فاطمه دختر قیس‌گفت‌: «اعتدی فی بیت أم مكتوم» «‌در خانه‌ ام مکتوم عده بگیر و سه طهر یا سه حیض را حساب‌کن‌».