۲- صیانت و حفظ زن
بر شوهر و اجب است که در حفظ و صیانت همسر خود بکوشد و از همه چیزهائی که شرافت او را مخدوش می‌نماید و آبروی او را لکه‌دار میسازد و کرامت و ارج اورا مورد اهانت و خواری قرارمی‌دهد و شهرت و آوازه او را بدنام می‌کند، او را حفظ و صیانت نماید، اینست غیرتی که خداوند از آن خوشش میآید.
بخاری ازابوهریره روایت‌کرده که پیامبرصگفت: «إن الله یغار، وإن المؤمن یغار، وغیرة الله أن یأتی العبد ما حرم علیه» «براستی خداوند غیرتی است و مومن نیز غیرتی است. غیرت خداوند و قتی است که بنده اوکاری را انجام دهدکه براو حرام شده است - یعنی خداوند ناخشنود میگردد و آن را نمی‌پذیرد».
از عبدالله بن مسعود روایت شده است که پیامبرصگفت: «ما أحد أغیر من الله، ومن غیرته حرم الفواحش ما ظهر منها وما بطن، وما أحد إلیه المدح من الله، ومن أجل ذلك أثنى على نفسه، وما أحد أحب إلیه العذر من الله، من أجل ذلك أرسل الرسل مبشرین ومنذرین» «هیچکس از خدای تعالی غیرتی‌تر نیست و بدینجهت است که زشتی‌ها و ناشایستی‌های پیدا و ناپیدا و آشکار و پنهان را حرام‌کرده است، و هیچکس باندازه خداوند ازمدح و ستایش خوشش نمی‌آید، و بدینجهت است که خویشتن را ستوده است. و هیچکس به اندازه خداوند از پوزش و عذر بدرگاه او خوشحال نمی‌گردد و لذا پیامبران را مبعوث‌گردانیده است که مردم را برحمت و عفو وی بشارت دهند و مردم را از عذاب و بادافره نافرمانی او بترسانند».
روایت شده است که سعد بن عباده‌گفت: من اگر مردی را با زنم ببینم بدون گذشت او را با شمشیر می‌کشم پیامبرصگفت: «أتعجبون من غیرة سعد.لانا أغیر منه، والله أغیر منی، ومن أجل غیرة الله، حرم الفواحش ما ظهر منها وما بطن» «آیا از غیرت سعد در شگفت هستید، بخدای سوگند من از او غیرتی‌ترم و خداوند از من غیرتی‌تر است و لذا خداوند کارهای زشت و ناشایست را آشکارا و نهان، حرام کرده است».
از ابن عمر روایت شده که پیامبرصگفت: «ثلاثة لا یدخلون الجنة: العاق لوالدیه، والدیوث، ورجلة النساء» «سه کس به بهشت نمی‌روند: کسی که از پدر و مادرش نافرمانی کند و کسی که دیوث و بی‌ناموس باشد و زنی که خود را بمردان شبیه سازد و لباس مردان بپوشد».
نسائی و جزار و حاکم آن را روایت‌کرده‌اند و بقول حاکم اسناد آن صحیح است. و از عمار بن یاسر روایت شده که پیامبرصگفت: «ثلاثة لا یدخلون الجنة أبدا: الدیوث، والرجلة من النساء، ومدمن الخمر.قالوا: یارسول الله: أما مدمن الخمر فقد عرفناه.فما الدیوث؟ قال: الذی لا یبالی من دخل على أهله قلنا: فما الرجلة من النساء؟ قال: التی تتشبه بالرجال»«سه‌کس هرگز به بهشت نمی‌روند: دیوث و «رجله النساء» و مدمن الخمر، گفتند: ای رسول خدا ما می‌دانیم که مدمن الخمر یعنی می‌گسار و شراب خوار، دیوث به چه‌کسی‌گفته می‌شود؟ گفت: دیوث کسی است که برایش مهم نیست که چه‌کسی پیش زن و بچه او می‌رود، و گفتند: رجله النساء چیست؟ گفت: زنی که خود را بمردان شبیه سازد». طبرانی آن را روایت‌کرده و منذوی‌گفته است که در میان راهیان آن‌کسی مورد نقد و اقع نشده است.
همانگونه که برمرد و اجب است که نسبت به زنش غیرت داشته باشد، از او نیز خواسته می‌شود که در غیرت خود راه اعتدال پیش‌گیرد و بسیار سوء‌ظن نداشته باشد و راه مبالغه و اسراف پیش نگیرد، که تمام حرکات و سکنات زن خویش را دنبال‌کند و سوء‌ظن را از حد بگذراند و نباید درپی عیب جوئی وی باشد، زیرا این گونه اخلاق و رفتارپیوند و رابطه زناشوئی را بهم می‌زند و موجب قطع صله رحم می‌گرددکه خداوند به صله رحم امرکرده است.
پیامبرصمی‌فرماید: «إن من الغیرة ما یحبه الله، ومنها ما یبغضه الله، ومن الخیلاء ما یحبه الله، ومنها ما یبغضه الله، فأما الغیرة التی یحبها الله: فالغیرة فی الریبة، والغیرة التی یبغضها الله: فالغیرة فی غیر ریبة ... والاختیال الذی یحبه الله اختیال الرجل بنفسه عند القتال، وعند الصدمة...، والاختیال الذی یبغضه الله الاختیال فی الباطل...» «براستی غیرتی است که خداوند آن را دوست دارد و غیرتی است که خداوند آن را دوست ندارد و خودپسندی و تکبری است که خداوند آن را دوست دارد و خودپسندی و تکبری است که خداوند آن را دوست ندارد. غیرتی که خداوند آن را دوست دارد آنست که بر اثر شک و گمان پیش آید و غیرتی که خداوند از آن خوشش نمی‌آید آنست که بدون شک و گمان باشد بلکه ناشی از سوظن و بدگمانی باشد. و خودپسندی و تکبری که خدا از آن راضی است آنست که بهنگام جنگ و برخورد با دشمن مرد از خود نشان می‌دهد. و آنچه که خداوند از آن ناخشنود است آنست که خودپسندی و تکبر بیهوده و باطل باشد». بروایت ابوداود و نسائی و ابن حبان از جابر ابن عنبره.
حضرت علی گفته است: «نسبت بزنت بیش از اندازه غیرتی مباش که از خویشتن نیز سوء‌ظن داشته باشی».