طلب دعا از بیمار
ابن ماجه از عمر بن خطاب روایت‌کرده است که پیامبرصگفت: «إذا دخلت على مریض فمره فلیدع لك.فان دعاءه كدعاء الملائكة» «هرگاه به عیادت بیمار رفتی از او بخواه که برایت دعای خیر کند. چه بیگمان دعای او همچون دعای فرشتگان به اجابت نزدیک است».
صاحب «الزوائد» گفته است: اسناد این حدیث صحیح و راویان آن موثوق به میباشند و لی حدیث منقطع است.
معالجه و مداوا شارع مقدس در بیش از یک حدیث ما را به معالجه و مداوا امر فرموده است:
۱- بروایت احمد و اصحاب سنن و تصحیح ترمذی از اسامه بن شریک آمده است که گفت: «به پیشگاه پیامبرصو یارانش رفتم که بسیار موقر و سنگین و با متانت بودند، سلام کردم، سپس نشستم. دیدم که اعراب بیابان از اینجا و آنجا آمده‌اند و می‌گفتند: ای رسول خدا آیا ما مداوا و معالجه بکنیم؟ او گفت: مداوا و معالجه کنید، زیرا خداوند برای هر دردی درمانی و دوائی آفریده است، مگر برای درد پیری که درمان ندارد».
۲- بروایت نسائی و ابن ماجه و حاکم که آن را صحیح دانسته است. از انس بن مسعود آمده استکه: پیامبرصگفت: «إن الله لم ینزل داء إلا أنزل له شفاء فتداووا» «بیگمان خداوند هیچ دردی را نازل نکرده است مگر اینکه شفای آن را نیز نازل کرده است، پس مداوا کنید».
۳- بروایت مسلم از جابرآمده است که پیامبرصفرمود: «لكل داء دواء فإذا أصیب دواء الداء برئ باذن الله» «هر دردی را درمانی است، پس هرگاه درمان درد یافته شد باذن و اجازه خدارند بیمار شفا می‌یابد».