مذهب ظاهریه درباره سبب استحقاق نفقه
رای علمای ظاهریه درباره سبب و جوب نفقه، اینست که تنها زناشوئی موجب و جوب نفقه است و هرگاه زناشوئی تحقق پذیرفت، نفقه و اجب میگردد. آنان بدون توجه به شروطی‌که‌گذشت، نفقه زن صغیره و ناشزه و نافرمان را و اجب می‌دانند. ابن حزم‌گوید: از و قتی که مرد با زن عقد نکاح بست، باید نفقه او را بپردازد، خواه او را به همبستری خوانده باشد یا نخوانده باشد، حتی اگر منکوحه درگهواره باشد، هم نفقه‌اش و اجب است، نافرمانی‌کند یا نکند، ثروتمند باشد یا فقر، پدر داشته باشد یا نداشته باشد. دوشیزه باشد یا نباشد، آزاده باشد یاکنیز، شوهر باید بفراخور حال خود، نفقه او را بدهد .
ابن حزم‌گوید: ابوسلیمان و یارانش و سفیان ثوری‌گفته‌اند: نفقه صغیره از همان زمان عقد نکاح و اجب است. درباره زنی که بحالت خشم از خانه شوهر، خارج شده است از «حکم پسر عتیبه» استفتا شدکه آیا نفقه‌اش و اجب است؟گفت: آری. اوگفت: منع‌کردن زن ناشزه و زنی که از فرمان شوهر خارج شده است از نفقه، منع نفقه از او از هیچیک از یاران پیامبرصنقل نشده است. بلکه این عمل ازنخعی و شعبی و حماد بن ابی سلیمان و حسن بصری و زهری... نقل شده و روایت گردیده است، و ما برای آنان، حجت و دلیلی را سراغ نداریم. جز اینکه‌گفته‌اند: نفقه در برابر جماع و عمل آمیزش است، پس هرجا آمیزش نباشد نفقه نیز نیست. پایان سخن ابن حزم با تصرف اندک.