کار بچه با پدر و مادرش
علمای شافعیه می‌گویند: هرگاه پسر مادرش را برای نگهداری انتخاب‌کرد، او باید شبها نزد مادرش باشد و روزها پدرش می‌تواند او را به مدرسه و یا به‌کارگاه بفرستد، چون هدف مصلحت بچه است و مصلحت او دراین است. و اگر بچه پدرش را برگزید، شب و روز نزد او می‌ماند و نباید او را از زیارت و دیدار مادرش محروم نماید.
چون منع او از این‌کار، تشویقی است برای نافرمانی و الدین و قطع صله رحم، هرگاه بچه بیمار شد مادر برای پرستاری او شایسته‌تر و مستحق‌تر است. چون در حال بیماری حکم بچه‌کوچک را دارد، که نیاز به مواظبت و مراقبت بیشتری پیدا می‌کند و مادر برای این‌کار استحقاق و شایستگی بیشتری دارد.
اگر بچه دخترباشد و یکی از آن‌ها را برگزید شب و روز باید نزد او بماند و از زیارت دیدار دیگری منع نشود، بدون اینکه این زیارت و دیدار طول بکشد. زیرا جدائی پدر و مادر از همدیگر مانع آنست که بچه بیش از حد لازم در خانه دیگری بماند، اگر دختر بیمار شد باز هم مادر برای پرستاری او شایسته‌تر است هرگاه یکی ازوالدین بیمار شد و بچه پیش آن دیگری بود، نباید او از عیادت و حضور بهنگام مرگ درنزد وی و تشییع جنازه اومنع شود. هرگاه بچه یکی از آن دورا انتخاب‌کرد و به وی تسلیم‌گردید سپس پشیمان شد و دیگری را برگزید بچه به وی داده می‌شود و از اولی‌گرفته می‌شود. چنانچه مجدداً برای اولی پشیمان شد بهرحال بر حسب آرزو و اشتهای بچه عمل می‌شود. که گاهی این و گاهی آن یکی را انتخاب می‌کند همانگونه که در خوردنی و نوشیدنی ذوق و اشتهای او مراعات میگردد برای این کار نیز بخواست او توجه می‌شود.