مستحب است به خویشاوندان و یاران میت خبر داد
علما مستحب می‌دانند که به خویشاوندان و خانواده و دوستان میت و مردمان درستکار خبر مرگ میت داده شود، تا از پاداش شرکت در تجهیز و تشییع جنازه محروم نگردند. زیرا گروه محدثین از ابوهریره روایت کرده‌اند که پیامبرص خبر مرگ نجاشی پادشاه حبشه را، همان روز مرگش به مردم داد و مردم را به «مصلی = نمازگاه» برد و یاران خود را به صف کرد و بر وی چهار تکبیر گفت (نماز میت خواند). امام احمد و بخاری از انس روایت کرده‌اند که پیامبرص خبر مرگ زید بن حارثه و جعفر بن ابیطالب و عبدالله بن رواحه را پیش از آنکه خبر مرگ آنان بمردم برسد به مردم اعلام کرد.
ترمذی‌گفته است: اشکال ندارد که انسان خبر مرگ شخص را به خویشاوندان و برادران و دوستانش اعلام کند. بیهقی گفته است: از مالک بن انس خبر به من رسیده است که او گفته است: دوست ندارم که برای مرگ کسی در جلو درب مساجد گریه و زاری کنند، و لی اگر کسی خبر مرگ کسی را به حلقه‌های مردمان نشسته در مساجد را اعلام کند اشکالی ندارد.
اما آنچه که احمد و ترمذی بطریق حسن از حذیفه روایت کرده‌اند که گفت:
«هرگاه مردم کسی را با خبر مرگ من نیازارید و من از پیامبرص شنیده‌ام که از خبر مرگ دیگران نهی می‌فرمود». مقصود شیوه خبر دادن از مرگ دیگران بشیوه اهل جاهلیت عرب است که هرگاه مرد شریفی و بزرگی از اعراب می‌مرد، سواری را بمیان قبائل گسیل می‌داشتند که می‌گفت: اهای مردم! با مرگ فلان کس ملت عرب هلاک شد و گریه و زاری و شیون را سر می‌دادند.