فقه السنه

فهرست کتاب

تعریف حج

تعریف حج

حج شرعاً عبارت است از قصد مکه به منظور اداء عبادت طواف خانه کعبه و سعی بین صفا و مروه و و قوف در عرفه و دیگر مناسک حج تنها بخاطر اجابت امر خدا و طلب رضای او.

حج یکی از ارکان پنجگانه اسلام است و یکی از فرایضی است که از ضروریات دین شناخته شده است‌. بنابراین هرکس و جوب آن را انکار کند، ‌کافر و مرتد از اسلام می‌باشد. بنا بقول برگزیده جمهور علما در سال ششم هجری و اجب شده است‌. زبرا آیه: ﴿وَأَتِمُّواْ ٱلۡحَجَّ وَٱلۡعُمۡرَةَ لِلَّهِ[البقرة: ۱۹۶]. «حج و عمره را برای رضای خدا به تمام و کمال انجام دهید».در آن سال نازل شده است و این و قتی درست است که مراد از «اتمّوا = اتمام حج» آغاز و جوب و فرضیت آن باشد. در تایید این نظریه در قرائت «علقمه» و «مسروق» و «ابراهیم نخعی» بجای «اتمّوا» «اقیموا» آمده است که طبرانی آن را با سند صحیح روایت کرده است‌. ابن القیم ترجیح داده است که حج در سال نهم یا دهم و اجب شده باشد.