مشا‌بهت بین زنا پیشگا‌ن و مشرکان
مسلمانی که از قرآن و سنت پیامبرصپیروی می‌کند و رهنمود پرورش روحی خویش را از آن‌ها می‌گیرد، نمی‌تواند با زنا پیشه‌ای زندگی‌کند، که نحوه تفکرش با تفکراو یکی نیست و نمی‌تواند با زنی معاشرت‌کند، که زندگی سالم مانند زندگی او ندارد، و نمی‌تواند پیوند ازدواج را با موجودی برقرار سازد، که دارای احساس و شعور او نیست، در حالیکه می‌داندکه خداوند درباره همسر می‌گوید: : ﴿خَلَقَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا لِّتَسۡكُنُوٓاْ إِلَیۡهَا وَجَعَلَ بَیۡنَكُم مَّوَدَّةٗ وَرَحۡمَةًۚ﴾[الروم: ۲۱]. «خداوند همسرانی را از جنس خودتان برایتان آفرید، تا بدانان اُ‌نس‌گیرید و آرامش خاطر پیداکنید و خداوند در میان شما مهر و مودت آفرید».چگونه بین مرد مسلمان و زن زناپیشه بدکاره، این مهر و مودت بوجود میآید؟ روح زناکار با روح مومن درستکار چگونه با هم می‌سازند و چگونه و سیله آرامش خاطر همدیگر را فراهم می‌آورند؟!.
مرد مسلمانی که بخاطر فساد روحی و انحراف عاطفی زن بدکاره، نمی‌تواند با وی ازدواج‌کند و زندگی زناشوئی داشته باشد، بدیهی است که نمی‌تواند با زنی مشرک و کافری ازدواج‌کند، که عقیده و ایمان و باورش با او یکی نیست و به مانند او به زندگی نمی‌نگرد. و او فسق و فجور و نابکاری را حرام نمی‌داند و عقاید و اعتقادات عالی اسلامی را باور ندارد، بلکه دارای اعتقادات باطل و گمراه است و با او فاصله فکری و عقلی فراوانی،دارد. لذا خداوند می‌فرماید: ﴿وَلَا تَنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكَٰتِ حَتَّىٰ یُؤۡمِنَّۚ وَلَأَمَةٞ مُّؤۡمِنَةٌ خَیۡرٞ مِّن مُّشۡرِكَةٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡۗ وَلَا تُنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكِینَ حَتَّىٰ یُؤۡمِنُواْۚ وَلَعَبۡدٞ مُّؤۡمِنٌ خَیۡرٞ مِّن مُّشۡرِكٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَكُمۡۗ أُوْلَٰٓئِكَ یَدۡعُونَ إِلَى ٱلنَّارِۖ وَٱللَّهُ یَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلۡجَنَّةِ وَٱلۡمَغۡفِرَةِ بِإِذۡنِهِۦۖ وَیُبَیِّنُ ءَایَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ یَتَذَكَّرُونَ٢٢١﴾[البقرة: ۲۲۱]. «با زنان مشرک و کافر نکاح مکنید مگر اینکه ایمان بیاورند و مسلمان شوند، براستی یک‌کنیز مسلمان بهتر است از یک زن آزاده مشرک، اگرچه این زن مشرک زیبا و دلگیرو شما را بسیار خوش آید. و زنان خود را به مردان‌کافر و مشرک مدهید و بعقد آنان را درمیاورید مگر اینکه مسلمان شوند و ایمان بیاورند، براستی زنان خود را بیک عبد و بنده مومن بدهید بهتراست تا اینکه به مشرکان بدهید اگر چه این مردان مشرک برای شما دلگیر و خوش آیند باشند. چون مشرکان شما را بسوی آتش دوزخ می‌خوانند و خود دوزخیند و خداوند شما را بسوی بهشت و آمرزش باذن خودش می‌خواند و اطاعت از امر او بهشت و مغفرت را بارمغان می‌آورد خداوند آیات و نشانه‌های قدرت و احکام خود را برای مردم بیان می‌کند شاید مردم متذکر شوند و راه سعادت را بیابند».