نماز خواندن بر کافر
برای مسلمان جایز نیست که بر کافر نماز بخواند. چون خداوند گفته است: ﴿وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓۖ إِنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ﴾[التوبة: ۸۴]. «هرگز بریکی از منافقین که می‌میرد نماز مخوان و برگور او حاضر مشو، زیرا آنان بیگمان به خدا و رسولش کفر و رزیده‌اند».و ﴿مَا كَانَ لِلنَّبِیِّ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ أَن یَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِینَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِی قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِیمِ١١٣ وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِیمَ لِأَبِیهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ﴾[التوبة: ۱۱۳-۱۱۴]. «شایسته نیست که پیامبر و مومنان برای مشرکانی که مشخص شده است (اهل دوزخ میباشند طلب آمرزش‌کنند، حتی اگرآن مشرکان خویشاوندان‌شان باشند. ابراهیم خلیل هم بدان سبب برای پدرش طلب آمرزش‌کرد که به وی و عده داده بود. اما هنگامی که برایش آشکار گردید که پدرش دشمن خدااست از او بیزاری جست».همچنین بر اطفال مشرکان نیز نماز خوانده نمی‌شود، زیرا آنان حکم پدران خود را دارند، مگر کسانی که به اسلام آوردن‌شان حکم‌کرده باشیم، بدینگونه که یکی از و الدینش اسلام آورده باشد یا جدا از پدر و مادرش یا جدا از یکی ازآنان مرده یا اسیر شده باشد. در این صورت بر وی نماز خوانده می‌شود.