عودت در ظهار چیست؟
علما درباره عودت در ظهار اختلاف دارند: قتاده و سعید بن جبیر و ابوحنیفه و یاران او گفته‌اند: اراده و قصد جماع که باظهار حرام شده است، عودت میباشد و برگشتن از تصمیم ظهار بشمار می‌رود. چون همینکه شخص اراده آن‌کرد بمعنی پشیمان شدن از عزم و تصمیم قبلی است و می‌خواهد با زنش تماس داشته باشد خواه عملا تماس برقرار کند یا خیر.
- بنابر این‌کفاره و اجب می‌شود -
امام شافعی‌گوید: نگه داشتن زن بعد از ظهار در مدتی که می‌تواند او را طلاق دهد برگشتن و عودت است زیرا تشبیه زن به مادر مقتضی جدائی از او است و نگه داشتنش و طلاق ندادنش خلاف آن است پس همینکه او را نگه داشت و طلاق نداد بمنزله پشیمان شدن از قول خود میباشد، چون پشیمان شدن از قول مخالف با آن میباشد.
امام مالک و امام احمدگفته‌اند: برگشتن و پشیمان شدن از ظهار تنها تصمیم بر جماع است، اگر چه عملا جماعی هم صورت نگرفته باشد.
داود و شعبه و اهل ظاهرگفته‌اند: اعاده لفظ ظهار موجب کفاره است آنان می‌گویند: کفاره باعاده ظهار و اجب میگردد نه باگفتن ظهار اول.