صیغه عقد نکاح باید قطعی و منجز باشد و قطعیت شرط است
صیغه عقد باید قطعی و منجرو مطلق باشد، نباید هیچگونه قیدی درآن باشد، پس اگرطرف ایجاب‌گفت: زوجتک ا‌بنتی، و طرف قبول‌گفت: قبلت، این عقد منجز و قطعی است و مادام که همه شرایط را دارد. آثارشرعی، بر آن مترتب است،گاهی صیغه عقد شرطی دارد یا چیزی برای آینده بدان اضافه می‌شود یا بدان مقرون و همراه میگردد یا و قت معینی و یا شرطی، همراه دارد، بدیهی است که درهمه این احوال، عقد منعقد نمی‌شود و درست نیست. اینک به تفصیل این احوال را بیان می‌کنم.
۱- صیغه عقد، معلق برشرطی باشد: بدینگونه تحقق مضمون آن معلق و متوقف بر تحقق چیزدیگری باشد و اداتی ازادوات تعلیق را درضمن‌گفتن صیغه عقد ذکر کند، مانند اینکه خواستگار گوید: هرگاه استخدام شدم با دخترت ازدواج می‌کنم «ان التحقت بالوظیفة تزوجت ابنتك»و پدر دختر می‌گوید: قبلت (پذیرفتم) ازدواج بدین‌شکل صحیح نیست و عقد منعقد نمی‌شود چون ایجاد عقد ازدواج، بچیزی مقید و معلق شده است، که احتمال دارد درآینده تحقق پذیرد، و یا تحقق نپذیرد، بنابراین صحیح نیست چون عقد ازدواج موجب تملک تمتع فوری است و بلافاصله بعد از اجرای عقد، حق استفاده و برخورداری، از وجود منکوحه لازمه عقد است و نباید حکم آن، از آن متاخر باشد، در حالیکه معنی شرط - استخدام شدن -در حال تکلم صیغه عقد، وجود ندارد، و چیزی که بسته بوجود معدوم باشد، خود نیز معدوم است پس ازدواجی بدان صورت نمی‌گیرد. و لی اگر تعلیق ازدواج بر چیزی باشدکه در حال اجرای صیغه عقد وجود داشته باشد، ازدواج صورت می‌گیرد و صحیح است مانند اینکه بگوید: اگر دخترت سنش بیست سال باشد با وی ازدواج‌کردم - إن كانت ابنتك سنها عشرون سنة تزوجتها- پدر دختر گوید: قبلت (پذیرفتم) و در و اقع سن دختر بیست سال باشد. و همچنین اگر دختر گفت: اگر پدرم راضی شد خود را به عقد ازدواج تو درآوردم و خواستگار گفت: پذیرفتم و فوراً در همان‌مجلس پدرش‌گفت: من راضی هستم. بازعقد نکاح صحیح است، چون دراینگونه موارد بظاهرصیغه عقد جنبه تعلیقی دارد و لی درواقع منجز و قطعی است.
۲- صیغه عقد بگونه‌ای باشدکه موکول بزمان آینده و مستقبل‌گردد، مانند اینکه خواستگار بگوید: بعد از یک ماه یا فردا دخترت را بعقد خویش درآوردم و پدر دختر بگوید: قبلت، بدین صورت عقد نکاح صحیح نیست و منعقد نمی‌شود نه در زمان حال و نه در زمان آینده، بهرحال درست نیست، چونموکول نمودن عقد نکاح، بزمان آینده، نمی‌تواند موجب تملک و حق برخوردای فوری از نتیجه ازدواج، در حال حاضر باشد.
۳- سومین صورت نادرست آنست، که عقد نکاح مقید به و قت معینی‌گردد مانند اینکه بگوید: بمدت یک ماه یا بیشتریاکمتراورا بعقد نکاح شما درآوردم، در این صورت ازدواج صحیح و حلال نیست، چون مقصود ازازدواج، ادامه معاشرت و آمیزش دائمی است برای توالد و تناسل و تربیت و پرورش فرزندان، لذا فقها و علما ازدواج موقت -متعه -وازدواج تحلیل -یعنی ازدواج با زنی که سه طلاقه شده و بمنظورحلال شدن برای شوهرش با نکاح مجدد -را باطل می‌دانند، چون هدف و مقصود از "متعه" و نکاح موقت، برخورداری از زن بصورت موقت است، نه دائمی و هدف از ازدواج تحلیلی تنها آنست که زن برای شوهر قبلیش حلال‌گردد. اینک بتفصیل از هردوی آن‌ها سخن می‌گوئیم: