حرام بودن چیزهائی که شارع مقدس بکشتن آن‌ها دستور داده است
برخی از علما برآنند که خوردن گوشت چیزهائی که پیامبرصبکشتن آن‌ها امر کرده و چیزهائی که ازکشتن آن‌ها نهی کرده است حرام میباشند. جاندارانی که پیامبرصبکشتن آن‌ها امر کرده است پنج نوعند بدین‌قرار: زاغ و کلاغ ، عقاب و مانند آن از قبیل زغن، کژدم، انواع موش‌ها، و سگ گازگیرنده و گزنده، بخاری و مسلم و ترمذی و نسائی از عایشه روایت کرده‌اند که پیامبرصگفت: «خمس من الدواب كلهن فواسق یقتلن فی الحرم: الغراب والحدأة والعقرب والفأر والكلب العقور»«پنج جانور از فواسق هستند که در زمین حرم نیز کشته می‌شوند: انواع زاغ‌ها، و عقاب‌ها، و کژدم و موش‌ها و سگ گزنده». جاندارانی که پیامبر از کشتن آن‌ها نهی کرده است عبارتند از: مورچه، زنبور عسل، هدهد یا مرغ شانه بسر، مرغ سلیمان و شیر گنجشک.
ابوداود با سند صحیح از ابن عباس روایت‌کرده است که پیامبرصاز کشتن چهار نوع جاندار نهی فرمود: «مورچه، زنبورعسل، مرغ سلیمان و شیرگنجشک= صرد». شوکانی این رای را مورد مناقشه و بررسی قرار داده و نقد کرده و گفته است: «گفته‌اند از جمله اسباب و علل تحریم آنست که پیامبرصبه‌کشتن چیزی امر کرده باشد از قبیل فاسق‌های پنجگانه و و زغ که نوع مخصوص قورباغه است و یا از کشتن آن نهی‌کرده باشد مانند مورچه، و زنبور عسل و هدهد و شیر گنجشک و انواع قور‌باغه‌ها و امثال آن‌ها. و در شرع نیامده است که امر بکشتن و نهی از کشتن، مفید تحریم و حرام کرده است تا ما این امر و نهی را دلیل حرمت آن چیزها بدانیم و نه عقلا و نه عرفا هیچگونه ملازمت و نسبتی بین این امر و نهی با حرمت نیست، پس دلیلی نداریم که آن را یکی از اصول و دلایل حرام کردن قرار دهیم، بلکه این چیزهائی که بکشتن آن‌ها امر شده یا از کشتن آن‌ها نهی شده است، داخل در خبائث باشند بموجب آیه حرام هستند و اگر چنین نباشند حرام نیستند و حلالند برابر قاعده‌ای که درباره حلال بودن و اصالت حلال بودن قبلا گفته‌ایم و دلایل کلی بر آن اقامه کردیم».